Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
In tijden van corona worden we vaker dan voorheen geconfronteerd met lijden en sterven. Juist daarom moeten we volgens Berthilde van der Zwaag over 'de dood' blijven praten. Als verpleegkundige maakte ze de laatste levensfase mee van meer dan tachtig patiënten en was soms aanwezig bij hun sterven. "De dood is niet eng. Je kan bij de mensen zitten en hun hand vasthouden", vertelt van der Zwaag over haar ervaringen in de terminale zorg. Tijdens het waken studeerde Berthilde theologie en maakte de schrijfster de overstap naar geestelijk verzorger. In 'De Dood Nabij' beschrijft ze verhalen en gedachten op de grens van het leven.