De vragensteller vervolgt: "Als ik dan kijk en luister naar alles wat er in de school gebeurt, dan durf ik niet te zeggen dat een gesloten toelatingsbeleid wel zo’n goed plan is. We mogen het Licht verspreiden bij kinderen die eigenlijk alsnog in twee werelden staan. Waarom zouden we dan de deuren niet wat verder open mogen zetten? We houden de wereld niet buiten, dat is wel duidelijk als we kijken naar alles wat er gebeurt in de ‘gewone’ christelijke gezinnen. Wie zijn wij dan om er zo krampachtig aan vast te houden?"

Ds. D. Breure antwoordt: "Je geeft je moeite weer met hoe ouders thuis de godsdienstige opvoeding invullen. Dat het in vele gezinnen voor verbetering vatbaar is lijkt me vaak de werkelijkheid. In zekere zin kun je daar als leerkracht ook niet zo heel veel aan doen lijkt mij. Als je als school een avond over christelijke opvoeding organiseert komen de ouders voor wie je het vooral doet toch niet. De kerken hebben hierin zeker een belangrijke taak.

Alle discussies over toelating, over regels en grenzen zijn heilloos als niet het eerste is: de geloofskennis van Jezus Christus voor jezelf, en je kinderen leiden tot Hem. Dat kun je soms wat missen in discussies in de reformatorische gezindte: het is nodig geborgen te zijn in Hem en je eerste (!) doel is: kinderen brengen tot geloofsovergave aan Hem. En dat geldt ook jou persoonlijk: hoe ben je zelf een goede richtingwijzer en gids?

Zover ik je vraag begrijp, is er ook op je huidige school veel gelegenheid om te zaaien onder kinderen uit gezinnen die niet echt geestelijk betrokken zijn. Dus hier kan zeker een taak liggen", aldus de hervormde predikant uit Kockengen.

Foto: Calvijn College