In de Rol van Ester staat de hele geschiedenis beschreven. Het was een strijd tussen het kwaad en het goed, tussen de snode Haman en de goedhartige Mordechaj. Uiteindelijk na gebed en diplomatie zegeviert de Jood Mordechaj, symbool van het goede. Maar de geschiedenis van toen is niet alleen iets uit een ver verleden. Dagelijks wordt er gestreden tussen goed en kwaad, tussen vreugde en verdriet. Constant vallen er slachtoffers en ook worden er vaak overwinningen behaald. Lees de krant, kijk de televisie en luister naar de radio.

Maar wat kunnen wij doen aan al die oorlogen, brandhaarden en, dichter bij huis, de coronaplaag? Wie zijn wij, eenvoudige zielen? En dus de vraag: waarom moeten wij de Rol van Ester lezen? Alleen als geschiedenis?

De Rol van Ester is actueel, want in ieder van ons speelt zich bij voortduring de strijd af tussen goed en kwaad. Roddel ik wel of niet? Voel ik mijzelf wel of niet beledigd? Word ik wel of niet kwaad? Zijn mijn gedachten wel of niet zuiver? Blijf ik geestelijk sterk of geef ik mezelf over aan doemdenken en depressie? De Rol van Ester is een psychologisch handboek voor ons allemaal om te leren hoe in onszelf het goede het kwade kan en moet overwinnen, hoe we overeind moeten blijven ook onder moeizame omstandigheden.

Maar waarom staat het ‘lot’ dan zo centraal? De bepaling van de datum waarop de Joden zouden moeten worden uitgeroeid is toch slechts een uiterst klein detail in een veel en veel groter gebeuren!?

Op het ‘lot’ hebben wij als mens geen grip. Van ons wordt actie verwacht. Als iemand onverhoopt ziek is, moet hij naar de dokter gaan. Om eten te krijgen, moeten wij werken. En in ons dagelijks leven dienen wij ook steeds te vechten tegen het kwaad en voor het goede, tegen neerslachtigheid en voor optimisme. Juist ook in onszelf. Daarover spreekt de Rol van Ester.

Maar ondanks onze rationele inzet, mogen wij niet vergeten dat uiteindelijk wij het leven niet kunnen vatten. Er gebeurt heel veel dat wij geen plaats in ons verstand willen en kunnen geven, maar toch gebeurt het. Waarom is de ene mens steeds ziek en de ander nooit? Waarom is de een arm en de ander rijk? Waarom wordt de hele wereld geteisterd door een plaag die geheel onverwacht kwam opdagen en die zoveel onrust, eenzaamheid en tragedies teweegbrengt?

Het ‘Lotenfeest-Poerim’ toont ons dat we enerzijds steeds moeten strijden en bestrijden, maar dat ook aanvaarding van vitaal belang is. De waaromvraag is begrijpelijk, maar aanvaarding zonder te begrijpen, is ook van onmetelijk belang en essentieel in ons leven. Soms willen mensen alles begrijpen en als ze het uiteindelijk niet snappen, accepteren ze het niet. Ze komen innerlijk in opstand. Poerim, het Lotenfeest, geeft aan dat de mens eerst moet accepteren en daarna gaat hij kijken of het te verklaren is en hoe e.e.a. opgelost kan worden. Aanvaarding van wat wij niet kunnen begrijpen, maakt het leven aanzienlijk makkelijker.

Lechajim, Lechajim: op het leven, op onze gezondheid, ook als wij dat leven al veel te lang niet kunnen plaatsen!