Christelijke seksschandalen wijzen mij op mijn eigen schuld
Tiffani Knowles van NEWD Magazine laat in de Christian Post haar licht schijnen over de recente seksschandalen waar Carl Lentz en Ravi Zacharias bij betrokken zijn. "We zijn allemaal Carl Lentz en Ravi Zacharias. Vandaag zijn zij het, morgen ben ik of jij het."
Sinds het nieuws over de seksuele escapades van Ravi Zacharias en Carl Lentz is het gemakkelijk voor ons geweest om stenen te gooien. Denk er even over na. Hoevaak is het tijdens de feestdagen nog naar voren gekomen? Bij mij vaak. Totdat ik een jonge predikant sprak die erg veel om Zacharias gaf maar niet ontdaan was door het het nieuws dat ik over hem vertelde. Hij zei namelijk dat hij ergens achtergekomen was. We zijn allemaal Ravi Zacharias. We zijn allemaal Carl Lentz. Vandaan zijn zij het, morgen ben ik of jij het.
Hij vertelde mij dat we ons vaak beter voelen door over christenen te praten die in zonde zijn gevallen. We denken misschien: 'In ieder geval zitten ze niet achter mij aan.' Ik was geschokt toen ik mij dit realiseerde. Is dat wat ik vanbinnen voel? Wat als dat zo zou zijn? Wat als mijn naam overal op het internet zou opduiken, op christelijke websites en in christelijke columns? Je zou er een andere mening op na houden. Wat als de media of kerkenraad wist dat je in het geheim abortus hebt gepleegd, dat je homoseksuele gevoelens hebt, dat je vroeger afkeek op school of de kast indook met de koordirigent?
De waarheid is, lieve vrienden, dat onze aandacht voor deze schandalen niets oplevert. Het bereid je alleen maar voor op je eigen schuld onder ogen te moeten zien. We weten allemaal dat er geen veroordeling is voor hen die in Christus Jezus zijn. Maar we geloven het niet genoeg. Zeker niet nu we zulke grote christelijke leiders in zonde zien vallen. Maar we staan allemaal terecht. Zie je dat niet?
Het maakt mij niet uit hoeveel seksuele zonden hij had of met hoeveel juweliers hij het bed heeft gedeeld. Al deze nieuwsartikelen en roddelpraat benadrukt alleen maar ONZE zonde. En wanneer zonde wordt uitvergroot en aan de oppervlakte komt in de levens van onze naaste gelovigen, christelijke leiders inbegrepen, dan heeft dat één duidelijk effect. Het moedigt mij aan om mijn zonden nog meer te verbergen. Is dat een cultuur die we willen bevorderen? Dat we onze zonden niet aan elkaar belijden?
Voor de goede orde, hoe meer we deze nieuwsberichten verspreiden, des te minder willen mensen Christus volgen. Waarom? Nou, als het christen zijn er om draait om belasterd te worden, waarom zou iemand daar dan deel vanuit willen maken? Vooral als ik geen kerk heb en een hele waslijst aan dingen heb waar ik mee worstel. Als ik deze zaken niet op orde heb voordat ik naar de kerk kom dan lijkt het erop dat ze met mij hetzelfde gaan doen als met bruggers in de brugklas, ze maken gehakt van me.
Wanneer we elkaars fouten publiekelijk aan de kaak stellen, zijn we niet veel beter dan de Farizeeërs. Dat is wat zij deden. De hele stad met de wet om de oren slaan en kijken wie er van de gelovigen het heiligst is. Pastor Ravi Zacharias, waarom heb je de wet niet vervuld? Pastor Carl Lentz, je bent ontzettend tekortgeschoten, wat verschrikkelijk! Als het hierom draait in het christelijk leven dan missen we ons doel, want niemand kan de wet vervullen. Nee, niemand.
Iedereen is tekortgeschoten, of niet soms? Waarom verwachten we dan toch van iedereen dat hij of zij goed genoeg is? Waarom verwachten we van iedereen dat ze constant geweldig, heilig, speciaal en perfect zijn? Natuurlijk denk je dat we leraren en voorgangers aan een hogere standaard kunnen houden toch? Maar, vraag ik je, wat als jij hen was? We zijn allemaal onderdeel van Gods bediening maar we vinden het prima als deze leiders het verpesten. Maar wat zouden wij doen als onze dagelijkse zonden opeens op straat lagen? Zijn we niet allemaal mensen, gevoelig voor precies dezelfde verleidingen als Zacharias en Lentz? We moeten zonde niet uitvergroten. We moeten God groot maken die in ons werkt en ons redt. Net zoals hij aan hun zaak werkt, werkt Hij ook aan die van jou. Voor jouw bestwil.
Heiligen in Gods gemeente, de misstappen van een ander moeten ons geen plezier geven. We vergroten daarmee alleen de schuld op onszelf. En die last kan ik niet aan. Onze kleine fouten en zonden, die we achter gesloten deuren houden, ik ben er niet klaar voor en gewillig om die in het openbaar besproken te zien worden. Kijk eens lang en gefocust naar je eigen problemen. Wat als de christelijke ballotagecommissie ze zou ontdekken en openbaar zou maken? Zou je andere christenen van jouw fouten willen laten genieten? Ik niet.
Christenen, dit is mijn advies. De wet zet jou buitenspel, inclusief je moeder, je vader, je broer en zus. Omarm het feit dat je gaat zondigen en dat je fouten gaat maken. Omarm het feit dat je buurman, pastor en ouderling zonden begaan en fouten gaan maken. Denk na voordat je gaat roddelen over iemand anders fouten. Toon genade. Geef de liefde door. Dezelfde liefde en genade die je van je Vader in de hemel verlangt.
Bovenstaand artikel van Tiffani Knowles verscheen onlangs op de site van Christian Post.
Praatmee