Waarom mijn theologie afwijkt van het orthodox-christelijk geloof
Mijn blog ‘Jonge wijn moet in nieuwe zakken’ heeft blijkbaar nogal wat stof doen opwaaien. Zo ook bij broeder Geert Jager die erover dit artikel schreef waarin hij mijn visie omschrijft als een dwaalleer waar we ons verre van moeten houden. Ik kan zijn reactie goed begrijpen. Veel christenen houden zich vast aan een bepaalde theologie waarmee men zich zowel rationeel als emotioneel zeer verbonden weet. Het is niet fijn als er iemand aan de stoelpoten van onze theologie gaat zagen. We worden echter niet behouden door in een bepaalde theologie te geloven. Christus in ons, is volgens Paulus onze enige hoop op heerlijkheid. Het evangelie, waar ik mij niet voor schaam, is het evangelie van Christus.
Ik waardeer het dat Jager uitgebreid kennis heeft genomen van mijn visie. In zijn artikel geeft hij een beknopte samenvatting van mijn studie ‘Gods Masterplan’. Aangezien deze niet volledig is, raad ik iedereen aan om er zelf kennis van te nemen op mijn website. Mijn studie is overigens niet bedoeld als een nieuwe theologie, maar als een way of life. Christenen werden in Handelingen ‘mensen van de weg’ genoemd. Zij volgden de weg die Jezus van Nazareth was gegaan. De bedoeling van het volgen van deze weg is dat we net als Jezus als zonen en dochters van God openbaar worden. Dat is waar de zuchtende schepping nog steeds met reikhalzend verlangen op wacht. Het is verre van mijn bedoeling om Jezus van zijn goddelijke voetstuk te halen. Ik geloof dat wij als mensen geroepen zijn om net als Jezus het Licht van de wereld te zijn.
Het grootste deel van het artikel van Jager beslaat de samenvatting van mijn studie. Aan het eind volgt er een korte conclusie en beoordeling. Daarover straks meer. Jager gaat voorbij aan de vele Bijbelse referenties uit mijn studie. Zijn reactie is dan ook niet inhoudelijk, maar vooral gebaseerd op gevoelens die mijn studie bij hem oproepen. Ik ben het volledig met Jager eens dat mijn verhaal anders klinkt en afwijkt van het orthodox-christelijke geloof. Maar dat heeft een reden. Ik lees bij Paulus dat het evangelie een kracht (dunamis) van God is tot behoud van mensen. Mijn moeite met de huidige boodschap van de christelijke kerk is dat het nauwelijks gepaard gaat met die dynamische kracht van God. Waar zijn de openbaar geworden zonen en dochters van God waar de schepping op wacht? Welke boodschap heeft de christelijke kerk vandaag de dag voor de maatschappij, terwijl de wereld in brand staat? Men is vooral bezig met hoe we de mensen die nog verbonden zijn met de kerk erbij kunnen houden. Er valt mijns inziens dus wel wat voor te zeggen dat de boodschap van de ‘jonge wijn in nieuwe zakken’ anders klinkt dan het oude vertrouwde geluid dat eeuwenlang is verkondigd. Bewaarde Jezus niet de beste wijn voor het laatst?
Wat betreft mijn wereldbeeld, dat is inderdaad anders dan het wereldbeeld waarop de theologie van Jager is gebaseerd. Het oude wereldbeeld van de 3 B’s (Boven-Buiten-Binnen) is gebaseerd op de (nog) heersende (maar tanende) invloed van de klassieke natuurkunde. De ontdekkingen die de laatste decennia door de kwantumfysica zijn gedaan, pleiten voor een ander (meer inclusief) wereldbeeld. Werkelijk alles in het universum, inclusief de zichtbare, tastbare werkelijkheid, bestaat uit energie en men komt steeds meer tot de ontdekking dat er een 'zeker' bewustzijn ten grondslag moet liggen aan de materiële wereld, waardoor werkelijk alles met elkaar verbonden lijkt te zijn. Dit heeft mij gebracht bij een wereldbeeld met drie niveaus van bewustzijn, die in verband zijn te brengen met het rijk der duisternis, het koninkrijk van het Licht en het koninkrijk van God. Dat wij als mens meer zijn dan onze fysieke verschijning gelooft iedere christen. Wij zijn immers geestelijke wezens, naar Gods evenbeeld en gelijkenis geschapen. Het geestelijke zaad (Christus in ons) moet eerst in de akker van ons fysieke lichaam worden gezaaid (sterven) om tot leven (opstanding) te komen. Ieder mens bevindt zich na de geboorte in het rijk der duisternis, waar ons bewustzijn afgestemd is op het dualistische goed/kwaad-denken. Jezus roept ons op tot bekering, omdat het koninkrijk van God binnen in ons is. Door deze bekering kunnen we tot wedergeboorte komen, waardoor we het koninkrijk van het Licht binnengaan. Jezus wandelde in dit Licht, doordat hij zich Christus ten volle bewust was geworden. Wij kunnen Jezus hierin volgen (Mat.19:28). Met de wedergeboorte (onze rechtvaardiging) worden we verzegeld met de Heilige Geest en die verzegeling is een onderpand voor onze werkelijke verlossing, de verheerlijking van ons lichaam. Vlees en bloed kunnen het koninkrijk van God niet beërven, daarom zal ons lichaam van vlees en bloed moeten transformeren in een verheerlijkt lichaam om het koninkrijk van God te kunnen binnengaan. Dit is de weg die de mensheid zal afleggen en waardoor uiteindelijk ook de schepping van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid zal worden bevrijd, tot de vrijheid van de heerlijkheid der kinderen Gods (Rom. 8:21).
De boodschap van vergeving van zonden is gebaseerd op het oude verbond. Het gaat daarbij om het principe van ‘wet – overtreding – zondoffer – vergeving’. Als Paulus spreekt over het verwachten van onze gerechtigheid door de wet, dan gaat het niet alleen om de tien geboden die we houden om gered te worden. Het gaat Paulus om de hele Tora, inclusief de offerdienst. Je gerechtigheid verwachten van de vergeving van zonden op basis van een zondoffer wijst Paulus af. Buiten de genade van Christus staan we dan (Gal. 5:4). Het ware evangelie is het evangelie van het koninkrijk, gericht op totale bevrijding van de vloek van zonde en dood, waar de mensheid sinds mensenheugenis onder gebukt gaat. Door de vergeving van zonden op basis van een zondoffer worden we niet bevrijd uit het rijk der duisternis. We blijven namelijk zondigen en daarom was het oude verbond niet toereikend. Bevrijding van zonde gaat verder dan vergeving van zonden. Het bloed van Jezus verwijst dan ook naar het nieuwe verbond. Jezus was het lam van God dat de zonde der wereld zou WEG-nemen.
Dat mensen mijn visie associëren met gnostiek en Kingdom Now zegt meer over hen dan over mijn visie. Men heeft de klok horen luiden, maar weet niet waar de klepel hangt. Zo maakt men binnen de gnostiek een sterke (dualistische) scheiding tussen het geestelijke en het lichamelijke. Men gaat zelfs zover dat men gelooft dat de fysieke schepping door een andere god (Demiurg) zou zijn geschapen, dan de geestelijke wereld. In de samenvatting van Jager maakt hij zelf al duidelijk dat ik ervan uit ga dat de fysieke schepping uit Christus (het Licht, Gen. 1:3) is voortgekomen (zie ook Joh. 1:3,4). Ik houd mij dan ook verre van de gnostiek. Het feit dat ik met Paulus geloof dat Christus alles en allen is (Kol. 3:11) wil dus niet zeggen dat mijn visie gnostische trekjes zou vertonen. Wel geloof ik dat de Vroege Kerk als reactie op het gnosticisme het kind (Christus in allen) met het (sterk dualistische) badwater heeft weggegooid. En wat de Kingdom Now-beweging betreft. Letterlijk betekent Kingdom Now dat het koninkrijk van God er nu al is. Dat beaam ik volledig. Volgens Jezus is dit namelijk ook zo (Mat. 25:34). We zijn ons het koninkrijk van God alleen nog niet bewust, door de val in ons bewustzijn. Al geloof ik letterlijk gezien in Kingdom Now, ik herken mij niet in de gelijknamige beweging waar men de zogenoemde ‘name it, claim it’ theologie aanhangt. Binnen deze beweging wordt een sterke nadruk gelegd op het instant zichtbaar maken van het koninkrijk van God op aarde. Dat is echter niet aan ons! Christus, de koning van het koninkrijk, werkt dit proces in en door de gehele schepping heen uit. God is in control! Wij mogen doen wat we de Vader zien doen. We staan aan de vooravond van een nieuwe Reformatie, die zal leiden tot het openbaar worden van de zonen en dochters van God. Laat ons opstaan en van hier gaan!
Bovenstaand artikel van Peter Overduin is een rectie op deze blog van Geert Jager. Klik hier om de website van Peter Overduin te bezoeken.
Praatmee