Tijd voor een nieuwe Reformatie: Jonge wijn hoort in nieuwe zakken
De auteurs van het Nieuwe Testament in de Bijbel waren ‘in Christus’. Zij wandelden in de Geest, leefden in het volle bewustzijn van Christus (mind of Christ). Hun geweten (het bewustzijn) was volledig gereinigd van dode werken (het denken in goed en kwaad en het oordelen en veroordelen). Vanuit deze belevingswereld schreven zij hun brieven en geschriften.
Zolang wij nog vanuit het goed / kwaad-bewustzijn (mind of flesh) denken en leven en het Nieuwe Testament vanuit deze belevingswereld lezen en interpreteren, is de kans groot dat we de plank volledig mis slaan. We zullen dan sterk geneigd zijn om het Nieuwe Testament te lezen vanuit het perspectief van goed en kwaad, oordeel en straf. Door deze benadering van het Nieuwe Testament is er in de kerkgeschiedenis een theologie ontstaan, die nagenoeg gelijk is aan de religie van het oude verbond, met als enige verschil dat we de offerdienst vervangen hebben door het eenmalige offer dat Jezus voor de bedekking/vergeving van zonden aan het kruis gebracht zou hebben. Jezus zou dan het laatste en definitieve zondoffer van het oude verbond zijn geweest. Als gevolg van deze gedachtegang heeft de christelijke kerk eeuwenlang het evangelie van vergeving van zonden verkondigd. Het is echter oude wijn die in oude zakken wordt geschonken. Paulus waarschuwde de jonge gemeenten hier al voor:
“Ik verwonder mij erover dat u zich zo snel hebt afgewend van hem die u in de genade van Christus geroepen heeft, naar een ANDER evangelie, terwijl er geen ander is; al zijn er ook sommigen die u in verwarring brengen en het Evangelie van Christus verdraaien.” (Gal. 1:6,7)
Even verderop schrijft Paulus: “O dwaze Galaten, wie heeft u betoverd om de waarheid niet te gehoorzamen. … Hebt u de Geest ontvangen uit de werken der wet, of uit de prediking van het geloof? Bent u zo dwaas? U die met de Geest begonnen bent, gaat u nu eindigen met het vlees?” (Gal. 3:1-3)
Wat bedoelde Paulus met dat ‘andere evangelie, dat geen evangelie is’? Hij heeft het over ‘werken der wet’ en ‘eindigen met het vlees’. Twee hoofdstukken verder roept hij de Galaten op om vast te staan in de vrijheid, die zij door de Geest hadden verkregen. Door ons vleselijke denken (de val in ons bewustzijn) is er in onze beleving afstand ontstaan tussen God en de mens, waardoor we in de duisternis terecht zijn gekomen. Daarom brengen we zolang we naar het vlees wandelen, werken van het vlees voort. En voor die werken van het vlees moest men onder het oude verbond vanwege de wet van Mozes zondoffers brengen om vergeving te ontvangen. Dit was de blijde boodschap van vergeving van zonden voor de joden onder het oude verbond. Het ‘evangelie’ van vergeving van zonden komt neer op symptoombestrijding.
Als christenen hoeven we niet elke keer opnieuw te offeren, maar kunnen steeds weer terugvallen op het eenmalige zondoffer dat Jezus door zijn kruisdood zou hebben gebracht. Het komt neer op gerechtigheid op basis van de wet, waarvan Paulus zegt: “Gij zijt los van Christus, als gij door de wet gerechtigheid verwacht; buiten de genade staat gij.” (Gal. 5:4) God is niet in onze ‘val’, waardoor wij ons doel zijn gaan missen, meegevallen. God rekent niet met goed en kwaad. God wil ons bevrijden uit de situatie waarin we terecht zijn gekomen. Het ‘evangelie’ van vergeving van zonden (het oude verbond) bevrijd ons niet van de zondemacht in ons leven. Daarom heeft Jezus in zijn bloed een nieuw verbond bekrachtigd (Luk. 22:20). Jezus kwam als het lam van God om de zonde van de wereld WEG te nemen. Daarom schrijft Paulus: “Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt. Laat u niet wederom een slavenjuk opleggen” (Gal. 5:1). De jonge wijn die Jezus schonk is het evangelie van het koninkrijk, dat leidt tot totale bevrijding van de zondemacht. Door de kracht van het evangelie kunnen we werkelijk de wandel naar het vlees achter ons laten om in de Geest te gaan wandelen. Dat is de rust die Jezus ons wil geven.
“Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen; want mijn juk is zacht en mijn last is licht.” (Mat. 11:28-30)
De kennis van goed en kwaad heeft ervoor gezorgd dat we naar het vlees wandelen en daardoor ook werken van het vlees voortbrengen. Zodra ons bewustzijn van deze dode werken gereinigd is en we in de Geest, in het volle bewustzijn van Christus, gaan wandelen, zondigen we niet meer, missen we ons doel niet meer.
“Een ieder, die uit God geboren is, doet geen zonde; want het zaad Gods blijft in hem en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren.” (1 Joh. 3:9)
Met de opkomst van de Pinksterbeweging aan het begin van de 20e eeuw, hebben we langzaam maar zeker meer zicht gekregen op het evangelie van het koninkrijk (Christus Victor!). We hielden echter ook vast aan het ‘evangelie’ van vergeving van zonden. Er was dus eigenlijk sprake van twee evangeliën. Men ontdekte de jonge wijn die Jezus heeft geschonken, maar schonk deze in oude zakken, waar nog resten van het zuurdesem in zitten. Jonge wijn in oude zakken leidt ertoe dat beide verloren gaan. Het slavenjuk, de zondemacht, wordt op deze manier in stand gehouden. Paulus was daar duidelijk over: “Bedenk goed, een klein beetje zuurdesem maakt het hele deeg zuur” (Gal. 5:9). Het evangelie verliest hierdoor zijn kracht.
We kunnen heilig geloven in de vergeving van onze zonden, zonder werkelijk verlost te zijn en dus nog steeds gevangen zitten in de duisternis van het goed/kwaad denken. Zolang de bedekking van het oude verbond niet volledig wordt weggenomen, zal er geen vrijheid in Christus zijn. Dan zullen de gaven van de Geest niet of nauwelijks functioneren en zal de vrucht van de Geest niet of nauwelijks zichtbaar worden. Willen we werkelijk tot wedergeboorte gaan komen, dan zullen we het Nieuwe Testament vanuit het perspectief van het nieuwe verbond moeten gaan lezen. Het evangelie van het koninkrijk als het ware evangelie erkennen en deze jonge wijn in nieuwe zakken gaan schenken.
De christelijke kerk heeft een nieuwe Reformatie nodig, die moet gaan leiden tot het schenken van de jonge wijn in nieuwe zakken. Het zuurdesem van het oude verbond moet volledig uit de kerk en de verkondiging verdwijnen, willen we weer het Licht van de wereld en het zout van de aarde worden. Dan zullen mensen werkelijk tot wedergeboorte komen en als zonen en dochters van God openbaar gaan worden.
“De schepping zucht en wacht met reikhalzend verlangen op het openbaar worden van de Zonen van God.” (Rom. 8:19)
Bovenstaand artikel van Peter Overduin verscheen eerder op de site van Stichting Way of Grace.
Praatmee