Ingeborg kon na een bijna-doodervaring niet meer aarden in haar gezin
Toen de zesde zwangerschap van Ingeborg (48) in 1999 bijna fataal afliep voor moeder en kind kreeg ze een bijna-doodervaring. "Ik kan de hemel niet met aardse woorden omschrijven", vertelt de moeder tegenover Eva.
Naar aanleiding van complicaties werd Ingeborg en haar man Karel aangeraden zich voor te bereiden op een stervende baby. Een wijkouderling sprak echter over het kindje de Bijbeltekst Johannes 9 vers 3 uit: 'Gods werk zal door hem zichtbaar worden.' Deze woorden boden de ouders houvast. "Wat de artsen ook bleven zeggen, ik hield vast aan Gods belofte", vertelt Ingeborg.
De artsen zijn verwonderd over het groeiende kindje in de buik van Ingeborg, maar na 25 weken gaat het mis. De vliezen van de moeder breken en ze wordt opgenomen in het ziekenhuis waar ze weeënremmers krijgt. Na vijf weken in het ziekenhuis keert ze terug bij haar gezin. "Thuis vloeide ik weer zo vreselijk dat ik met spoed teruggebracht werd naar het ziekenhuis. Op een gegeven moment was de pijn in mijn buik zo heftig en het vloeien zo hevig, dat ik dacht dat ik zou sterven. Maar hoe moest het dan met mijn man en kinderen? Ik schreef een brief waarin ik afscheid van ze nam." Dit werd de moeilijkste brief die ze ooit had geschreven. Ingeborg schreef aan haar man dat ze naar God ging en dat Karel met God voor de kinderen zou zorgen. Ook uitte ze haar dankbaarheid, voor ze uit vermoeidheid haar pen neerlegde.
“Na het schrijven ervaarde ik veel rust. Het werd donker om me heen en het leek alsof ik in bed zweefde. Was ik nog op aarde? Het leek er meer op dat ik in de hemel was. Ik zag een gestalte om me heen die mij omarmde. Dat was God. Ik voelde me zo intens geliefd!"
De bijna-doodervaring veroorzaakte verwarrende gevoelens bij Ingeborg. "Ik miste de hemel en Gods tastbare liefde." Ingeborg moest opnieuw leren leven en functioneren binnen haar gezin, waarbij ook de grote zorg van hun pasgeboren couveusekindje Matthias kwam kijken. "Ik probeerde zelf ergens uit te komen terwijl ik hulp nodig had, zo hield ik mijn herstel tegen." Ingeborg zocht hulp en leerde haar ervaring te delen. Later deelde ze haar getuigenis ook op een conferentie en nu met Eva. "God maakte me duidelijk dat mijn ervaring niet alleen mijn verhaal is, ook die van Hem. Hij heeft mij compleet vrijgezet om Zijn liefde en verhaal te delen."
Praatmee