De vader van Trijntje Oosterhuis was priester en moest dus celibatair leven. "Hij wou dat niet meer", vertelt de zangeres desgevraagd. "Hij was het niet eens met veel dingen die de katholieke kerk met zich meebracht. Hij heeft zich daar uit los gemaakt. Hij heeft de behoefte gehad om op zijn manier de Bijbel te interpreteren, te bestuderen en uit te leggen." Dat leidde ertoe dat hij trouwde en kinderen kreeg."

Hij had echter nog wel een kerkgemeenschap waar Trijntje als kind regelmatig mee naar toe ging. Daar kwam ze in aanraking met muziek en het feit dat een gemeente samen liedjes zingt. Ze vertelt dat ze heel vrij is opgevoed. "Hij zei wel altijd met zo'n kruisje: spoken bestaan niet, vrienden bestaan wel. Op ons voorhoofd. Dat doet hij nu ook bij alle kleinkinderen."

De zangeres heeft een opvallende mening over het geloof. "Ik denk niet dat het vereren van één persoon de bedoeling is", stelt ze. "Stel dat er ooit een Jezus geleefd heeft. Het gedachtegoed dat uit die bron ontstaan is, wat ook heel nederig is, dan geloof ik niet dat die persoon zou willen dat je Hem op een voetstuk plaatst. Ik denk dat juist de bedoeling van dat gedachtegoed is dat je jezelf naast iemand plaatst, in solidariteit leeft en je naaste liefhebt. Dat is eigenlijk wat mij betreft de kern van het geloof interpreteren."

Tijs stelt haar vervolgens de vraag of ze in het bestaan van een God gelooft. "Ik geloof dat er een god in mensen, dingen of situaties bestaat. Ik geloof in de energie die mensen achterlaten. Ik geloof dat dingen doorleven in mensen en ik geloof dat dat ook generaties lang zo kan zijn. Dat vind ik wel iets spiritueels."

En de Bijbel dan? "Dat is een bron van heel mooie verhalen die mensen door de eeuwen heen hebben opgeschreven en waar dingen aan toegevoegd zijn. Dat zijn levenswijsheden die toen al aan de hand waren, die eeuwen meegaan. Als het eeuwen meegaat, is het wel iets, dan gaat het ergens over. Wij kunnen daar heel veel uit leren."