Wat is er mis met emotie in opwekkingsmuziek?
Tussen al het werk door, probeer ik op de hoogte te blijven van wat er in de kerken speelt. De dagelijkse nieuwsbrief van CIP.nl houdt me altijd goed op de hoogte.
Wel lees ik sommige berichten met gemengde gevoelens. Zo speelt zich nu blijkbaar een discussie af op internet over een referaat van een dominee De Heer over het zingen van liederen uit Opwekking. Gisteren stond er een uitgebreide reactie van een dominee uit mijn kerken daarop te lezen.
Wat ik begrijp is dat we erg moeten oppassen voor ‘spelen’ op het gevoel. Opwekkingsliederen schijnen dat meer te doen dan de oude psalmen.
Wat is er mis met ‘gevoel’?
Ik ben ‘zwaar’ opgevoed. Maar ik begreep toen al dat de mensen vooral hielden in onze gemeente van ‘bevindelijke’ preken. En ik kan je verklappen dat ik daar nog heel veel van houd. Doorpraten wat de prediking met je doet. Hoe de Heilige Geest werkt in het hart van een zondig mens.
In 2001 (na een hartoperatie) heb ik besloten als het maar even kan op zondag een keer te preken en een keer kerkganger te zijn. Al is dat een keer preken in onze gemeente van wege de groei erg moeilijk geworden (we hebben in de ochtend in twee locaties nu dubbele diensten) ik probeer ook het gaan naar de kerk vol te houden. En mijn gebed is vaak: ‘Heer, raak mijn hart aan’.
De eerste tijd moest ik echt leren om in de kerk te zitten en ontvankelijk te luisteren. Stiekem gaf ik de dominees een cijfer. Die was goed en die minder. Ik beoordeelde de uitleg en aanpak. Ik zat eerder in de kerk met het hoofd dan met het hart. Alsof ik op een kritiekcollege in Apeldoorn zat. Dat was toen ik studeerde vaste kost: preken van medestudenten beoordelen.
Ik kan echt dominees aanraden om wat vaker ‘gewoon’ naar de kerk te gaan. En te leren luisteren. ‘Wat heeft God mij vandaag te zeggen?’ Ik ga niet meer in de eerste plaats naar de kerk om mijn kennis te vergroten. Hoe vaak heb ik zelf al niet over dat en dat gedeelte gebogen....
‘Heer raak mijn hart aan’.
Daarvoor ga ik.
Zou het komen door mijn leeftijd? Of door het verlies van een kind dat ik veel meer bewogen ben onder de prediking van de dominees? Ik ben in ieder geval heel blij lid te zijn van een moderne gemeente waar toch beleving en gevoel een grote rol speelt. Wat kan een getuigenis mij diep ontroeren.
Ik schrijf dit stukje voor vandaag niet om me in die discussie te mengen. Maar elke keer dat negatief doen over het gevoel, stuit me wat tegen de borst. Ik trek me maar op aan wat de Here Jezus heeft gezegd dat wij God mogen liefhebben met geheel onze ziel (gevoel), met geheel ons hart (gevoel) en geheel ons verstand.
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee