Tijs van den Brink: "Het kinderpardon is niet zo moreel verheven als dat we denken"
Nu het nieuws (en de euforie daar omheen) rondom het kinderpardon wat is gaan liggen, blikt Tijs van den Brink in zijn Visie-column terug op de zaak. Volgens hem is het niet zo moreel verheven als dat we met z'n allen denken.
Hoewel hij beaamt dat het fantastisch is voor de kinderen die mogen blijven, zit er een staartje aan de deal, zegt Van den Brink. "In ruil daarvoor worden het kinderpardon en de discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris afgeschaft. En: 250 kwetsbare vluchtelingen die aanvankelijk naar Nederland zouden komen, mogen nu toch niet komen. Hun verblijf in kampen rond oorlogsgebieden wordt met onbepaalde tijd verlengd."
"Er zijn 250 echte, kwetsbare vluchtelingen, weggestreept tegen zo’n zeshonderd kinderen die hier volgens onze regels niet mochten blijven (anders hadden ze dat pardon niet nodig). Vermoedelijk omdat we die zeshonderd kennen, omdat ze een gezicht hebben – en die 250 niet. Het klinkt misschien weinig sympathiek, maar is dat niet gewoon ‘eigen asielzoekers eerst’?
Dat je zo’n deal als politicus sluit, snap ik. Dat je als kerk een dankdienst organiseert voor die zeshonderd kinderen, snap ik ook nog wel. Maar hier iets moreel verhevens in zien: ik vind het heel lastig."
Klik hier om de hele column te lezen.
Praatmee