In november 2017 reisde je naar Bangladesh. Bangladesh is het nieuwste projectland waar Stichting HVC hulp biedt. Waarom heeft dit land jullie hulp nodig?
“Christenen in Bangladesh hebben het niet gemakkelijk. Hoewel ze vrij samen kunnen komen, is de angst voor aanslagen diep geworteld. Moslims die zich bekeren tot het christendom worden meestal uit de familie verstoten, komen terecht in een sociaal isolement en raken inkomsten en bezittingen kwijt. Ook bedreigingen en geweld tegen christenen komen voor. Armoede, geweld, corruptie, misstanden; goed nieuws uit Bangladesh is schaars. Andere organisaties en de regering bieden humanitaire hulp, maar HVC richt zich op het werk en de levens van vervolgde christenen. Samen met lokale leiders hebben we onderzocht welke hulp gewenst is. We zien dat de Heere God aan het werk is in Bangladesh! We willen christenen praktische ondersteuning bieden, hen toerusten en hen helpen om het Evangelie verder te vertellen.”

Je ontmoette een dominee en leider van de lokale kerk in Dhaka. Wat viel je op aan zijn verhaal/wat maakte indruk?
“Dhaka is een hectische, overbevolkte stad. Middenin die drukte woont en werkt deze man met een rotsvast vertrouwen op God. Als jongeman, als moslim geboren en opgegroeid, wilde hij christenen gaan vervolgen. Om dat effectief te kunnen doen bestudeerde hij hun godsdienst en de Bijbel. Hij ontdekte dat Christus Jezus stierf en opstond uit de dood, ook voor zijn zonden! Dankbaar wilde hij iedereen deelgenoot maken van zijn ontdekking, dat riep veel weerstand op. Maar door Gods genade en zijn gehoorzaamheid, moed en volharding ontstonden enkele tientallen kleine christelijke gemeenschappen in Bangladesh. Ik kon mij niet herinneren dat ik ooit goed nieuws hoorde uit Bangladesh, maar nu zat ik tegenover een man die leeft en werkt vanuit en te midden van de grote daden van God! Er is hoop in een land waar christenen en andere minderheden worden verdrukt en vervolgd.”

Je bezocht ook Cox’s Bazar, het vakantieoord aan zee voor rijkere Bengalen. Hoe zag je daar de nood onder Rohingya?
“Er is de laatste maanden veel nieuws over Rohingya, vanwege de grote stroom vluchtelingen die in 2017 op gang kwam vanuit Myanmar. De vluchtelingenkampen in het zuidoosten van Bangladesh bestaan overigens al meer dan twintig jaar. Voorzieningen zijn er nog steeds nauwelijks, al doen de regering en tal van ngo’s hun best om het leefbaar te houden. Toekomstperspectief hebben de Rohingya nauwelijks, hun bestemming is onzeker. Slechts enkele van de honderdduizenden kinderen gaan in het kamp naar school. De overige kinderen zijn extreem kwetsbaar wanneer ze alleen of in groepjes over de modderige straatjes tussen de zelfgebouwde hutjes lopen. Ze kunnen gemakkelijk worden ontvoerd door mensenhandelaars of ten prooi vallen aan misbruikers.”

Hoe bieden lokale christenen hulp aan Rohingya?
“Ze brengen een boodschap van blijdschap, middenin de misère van het vluchtelingenkamp. Ze geven allereerst authentieke liefde, waarvan de oorsprong ligt in het verlossende werk van onze Heere Jezus Christus. Maar ook liefdadigheid: aandacht, zorg en praktische hulp. Dat verwacht je niet direct van mensen die zelf ook op hun vlucht veel zijn kwijtgeraakt en hebben meemaakt. Deze christenen zijn zo dankbaar voor de vergeving van hun zonden, dat ze de vervolging en het lijden blijmoedig accepteren. Ze delen hun getuigenis over hun Liefste en het eeuwige Leven.

HVC wil hen graag helpen met praktische dingen, zoals met fietsen en noodhulppakketten. Daarnaast willen we deze christenen helpen bij het opzetten van thuisscholen voor de kinderen in het kamp. Iedere dag dat een kind niet naar school gaat, is een gemiste kans. Het onderwijs is belangrijk voor de persoonlijke ontwikkeling van de kinderen en biedt hen perspectief op een betere toekomst. Via een trainingsprogramma worden de kinderen weerbaarder gemaakt en leren ze beter omgaan met de gevaren in het vluchtelingenkamp.

We kunnen hier in Nederland veel leren van deze Rohingya. Ze bezitten nagenoeg niets, leven in barre omstandigheden, worden continu bedreigd en vaak aangevallen vanwege hun geloof. Toch zijn ze blij dat ze vervolging om de naam van Christus waard blijken te zijn, het verdiept hun geloof en vertrouwen in God! Ze belijden dat hun kostbaarste bezit, hun ziel, veilig is bij Hem!”

Lees hier meer over het werk van Stichting HVC in Bangladesh.