Een 17-jarig meisje wist te ontsnappen en belde het alarmnummer, terwijl twaalf broers en zussen van haar nog gevangen zaten. Ze waren sterk vermagerd en het huis was vervuild. Hoe lang de kinderen ondervoed en misbruikt zijn, is niet bekend, maar 'hun toestand geeft aan dat het een langdurige periode is geweest.' De jongste was 2 jaar, de oudste 29. De ouders zijn gearresteerd.

Na de bevrijding van de kinderen uit hun huis in Perris, Californië, blijven er nieuwe details en updates van lokale autoriteiten binnenkomen, meldt LA Times. “Er was een sterke, vieze lucht. Het huis was smerig en drie jonge mensen waren vastgeketend aan meubels. De kinderen waren erg uitgemergeld.”

En toch was de moeder van de kinderen verrast om de autoriteiten zien. "Het leek erop dat ze niet begreep waarom we in de woning waren”, zei de hoofd van de sheriffs, Greg Fellows dinsdag op een persconferentie. Ook zei hij dat de ouders geen "indicatie van geestesziekten toonden, die verklaart waarom ze hun kinderen zo hebben behandeld".

Volgens Fellows hadden de sheriffs, voordat het meisje alarm sloeg, nooit een telefoontje ontvangen van vermoedelijke kindermishandeling. Een ambtenaar, verantwoordelijk voor kinderbescherming, zei dat de ontsnapping van het 17-jarige meisje 'de eerste kans was om in te grijpen'. Daarvoor was er nooit contact geweest tussen de lokale autoriteiten en het gezin. Ook het politiebureau in Murietta, waar het gezin van 2010 tot 2014 woonde, had geen contact met ze, meldde een woordvoerder.

De burgemeester van Perris zei dat zijn hart naar de kinderen uitgaat. “Ik kan oprecht zeggen dat ik verslagen ben door deze daad van wreedheid. Ik kan mij niet voorstellen hoeveel pijn en lijden de kinderen hebben doorstaan.”

Buurtbewoners
Voor de omwonenden kwam dit zeer onverwacht. 's Nachts zag Mike Clifford, die in de luchtvaart werkt en late diensten draait, de kinderen wel eens buiten lopen. Soms zag hij zes kinderen, die er allemaal jonger dan 15 uit zagen, met hun vader in de auto stappen. Dan vroeg hij zich af waar ze in vredesnaam heen gingen, op dat uur van de nacht. Andere keren zag hij ze rondjes lopen in het huis. Waren het soms probleemkinderen, hadden ze een stoornis? Misschien was het lopen in cirkels therapeutisch, of gewoon hun routine. Vreemd vond hij het wel, zei in gesprek met LA Times. “Maar het was nooit iets dat aanleiding gaf om te zeggen: o mijn God, ik zou moeten aanbellen.”

Ditzelfde denkpatroon werd ook gevolgd door andere omwonenden, die af en toe een glimp van de bleek uitziende kinderen van David en Louise Turpin opvingen. En dat ze 's nachts wel eens in de tuin werkten? Vreemd, maar geen reden om de politie te bellen. Maar de realiteit was erger dan zij zich voor konden stellen.

Maatschappelijk werk
Maatschappelijk werkers proberen familieleden te vinden, die voor de kinderen kunnen zorgen. De familieleden worden uitgebreid onderzocht om er zeker van te zijn dat ze geschikt en stabiel genoeg zijn om deze getraumatiseerde kinderen op te vangen.