Judith werd seksueel misbruikt en haar kerk greep niet in
Er werd altijd keurig gebeden aan tafel en voor de buitenwereld waren ze een keurig christelijk gezin. Maar een groot geheim hield Judith Stoker gevangen. Ze mocht er met niemand over praten. Als op een dag haar moeder achter dit geheim komt, wordt Judiths zolderkamertje op slot gedaan. Alsnog zit ze gevangen.
Judith werd als meisje op structurele wijze seksueel misbruikt door haar broer. Wanneer ze erover praat met een ouderling in de kerk krijgt Judith het advies om het hele gebeuren met 'de mantel der liefde' te bedekken en het er niet meer over te hebben. Judith: “Of ik maar weer normaal wilde gaan doen.” Desondanks geeft Judith God niet de schuld van alles wat er is gebeurd. Stapje voor stapje leert ze deze traumatische herinnering in Gods handen te leggen met de hulp van diverse mensen. Dat ging niet van de een op de andere dag. Het was een lange weg van vallen en opstaan.
Judith vertelt in het interview dat ze door dit hele proces van een rups in een vlinder is veranderd. Vandaag de dag helpt ze in haar praktijk mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ze schreef hierover het boek ‘Tranen in mijn koffie’. Ook vertelt ze dat ze vanwege het structurele misbruik geen kinderen kan krijgen. Ook dit verdrietige nieuws wist Judith ten goede te keren. Samen met haar man stellen ze hun huis open voor getraumatiseerde kinderen en bieden ze pleegzorg. Judith: “Wat je ook hebt meegemaakt in je leven, het is mogelijk om het nu goed te hebben! Er is namelijk een God die daarboven staat.”
Bekijk het volledige gesprek en lees hier het CIP-interview met Judith Stoker:
Praatmee