JanvandenBosch


Column

Ik stond met een dood kindje in mijn handen

23 jaar was ik. Net mijn studie journalistiek afgerond en ik mocht in opdracht van de EO samen met een team van de NOS naar het grensgebied van Tsjaad en Soedan. Er was daar een enorme hongersnood door langdurige droogte. Wat ik daar zag, hoorde en v

Dagelijks leven

Ik haat Poetin om zijn wreedheid (maar God is genadig)

Om maar direct met de deur in huis vallen: ik haat Vladimir Poetin. Net zoals ik Idi Amin haatte. Het lukt me gewoon niet om van deze mensen te houden, al zou dat als christen wel moeten. Maar dat is mijn menselijke kant. Gelukkig is God genadig. Ik

Dagelijks leven

Het heilig verklaren van Israël door christenen gaat mij te ver

In de reformatorische omgeving waar ik opgroeide, was onvoorwaardelijke steun aan Israël heel vanzelfsprekend. Israël is Gods oogappel, daar zeg je niets kwaads over, zo was de geldende vuistregel. Je komt niet aan Israël. Punt. Nu ik talloze malen i

Dagelijks leven

Ben ik een racende renmeester of een reizende rentmeester?

Nog niet zo lang geleden stond ik op het strand te genieten van de machtige golven van de zee. Maar in plaats van dat ik de weidsheid van de oceanen en het schitterende wolkendek op me in liet werken, greep ik naar mijn broekzak. Ik pakte mijn telefo

Dagelijks leven

Mijn bijzondere en persoonlijke herinneringen aan Anne van der Bijl

“Of ik mezelf een geloofsheld noem? Natuurlijk niet. Ik geloof helemaal niet in geloofshelden.” Het is een van de vele bijzondere uitspraken van Open Doors-oprichter Anne van der Bijl die me altijd bij zullen blijven. Hij is wel míjn geloofsheld en m