Toeval bestaat niet - of toch wel?
Mijn lieve Gerdien zegt altijd dat toeval niet bestaat, en mijn vrouw heeft natuurlijk altijd gelijk.
Ik heb haar wel eens ietwat bedeesd Ruth 2:3 (NBV) voorgehouden: ‘Het toeval wilde dat de akker waar ze kwam van Boaz was’. Of ik probeerde het voorzichtig met Luk. 10:31 (NBV) (waar toch Jezus zelf aan het woord is): ‘Toevallig kwam er een priester langs…’, of ik lees haar dit voor: ‘Zij allen zijn afhankelijk van tijd en toeval’ (Pred. 9:11 NBV), om over 1 Samuël 6:9 en 20:26 maar te zwijgen. Helaas, al deze krachtige Schriftbewijzen vermogen haar niet te overtuigen. En gelijk heeft ze! Wat voor ons toeval moge lijken, is dat vanuit Gods oogpunt natuurlijk nooit; dan gaat het (zoals sommige godvruchtige slimmeriken hebben opgemerkt) om dat wat ons van Gódswege ‘toevalt’.
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee