Wat als twee christenen die van mening verschillen zich beiden beroepen op Gods Geest?
Het kan gebeuren dat mensen het niet met elkaar eens zijn, terwijl beide partijen ervan overtuigd zijn dat Gods Geest hen heeft geleid.
Hoe ga je met zoiets om?
‘Er kan er toch meer een gelijk hebben!’
Graag leg ik het volgende aan jullie voor: De apostel Paulus was ervan overtuigd dat hij na de derde zendingsreis terug moest naar Jeruzalem. Hij ‘moest' terug. Hij werd gedreven (‘gebonden') door de Geest ( Handelingen 20:22). Hij kon er niet onderuit. God zelf wees hem die weg. Hij wist niet wat hem te wachten stond, behalve dan dat de Heilige Geest van stad tot stad verzekerde dat gevangenschap en vervolging zijn deel zullen zijn (20:23).
Hoe bijzonder was dit getuigenis van de Geest?
De Geest was voor Paulus de wegwijzer die de route aangaf. Ook toen het een kant op ging die niet aantrekkelijk was en toch gevolgd moest worden.
Maar dan lees je van een groot probleem.
De gemeenten dachten er anders over.
En ook zij zeiden dat Gods Geest hen inspireerde.
In Tyrus zeiden ze hem door de Geest (!) dat hij niet moest opgaan naar Jeruzalem (21:4). In Caesarea verscheen uit de omgeving van Jeruzalem een profeet, Agabus, die een stukje drama opvoerde en door de Heilige Geest (!) Paulus dringend waarschuwde.
Hoe ingewikkeld was dat!
Aan de ene kant is het de Gods Geest die Paulus innerlijk een soort heilige dwang oplegde en anderzijds is het dezelfde Geest die gemeenteleden er toe aanzette Paulus te waarschuwen. Het liefst hielden ze hem tegen.
Gods Geest of was het hun eigen geest die gevoelsmatig reageerde? Was het Paulus zelf die toch als ultiem ideaal had om ook nog eens in Rome zijn getuigenis te kunnen laten horen. Hij was in Athene geweest, nu Rome nog! En dan die gemeenten: Was het dat ze niet zonder Paulus verder konden. Hun grote bewogenheid? Was het in feite de enorme angst en de diepe zorg om hun voorganger?
Hoe lastig is dit lastig om dat uit elkaar te houden.
Nee, ze besloten niet te stemmen.
Hadden ze dat gedaan dan had Paulus geen schijn van kans gehad.
Gaan versus niet gaan?
Paulus had bij wijze van spreken als enige zijn vinger opgestoken.
Maar let op!
Wat deden ze?
Ze besloten Paulus vrij te laten.
Te laten gaan.
Het ging er heel emotioneel aan toe. Op het strand van Efeze gingen de partijen uit elkaar. Ze knielden, ze vielen elkaar om de hals, ze huilden tranen van verdriet om het afscheid.
Paulus stond alleen in zijn overtuiging.
Alleen tegenover een aantal gemeenten.
Ze waren niet boos op elkaar, maar verschilden wel totaal van mening.
Wat zégt de Geest ons?
Wat je nu in Handelingen 21 ziet gebeuren, is dat mensen elkaar vrij laten en elkaar niet in de weg gaan zitten vanwege het spreken van de Geest. Zou dat ook niet het werk van de Heilige Geest geweest kunnen zijn dat ze elkaar vrijlieten?
Wat zegt de Geest?
Je kunt blijkbaar elkaar vrij laten, zonder elkaar los te laten. En dat dat juist het proces is waarin het getuigenis van de Geest zich voltrekt.
Dat God ons oefent om geduld te hebben en het vertrouwen te hebben dat God met ieder van ons verschillende wegen gaat.
Wij zijn allereerst ‘ingevingen door de Geest' niet gewend. En als er dan ook nog drama aan te pas komt... Dat kan al niet goed zijn. Een helemaal niet als je dan ook nog die ingevingen totaal verschillende kanten op gaan.
Er kan er maar één gelijk hebben, toch?
En Paulus was toch niet de eerste de beste.
Wie kon het beter weten?
Handelingen 21 zet ons aan het denken.
Kerken en een kerkelijk leider die verschillende wegen opgaan.
Geleid door Gods Geest.
Veroordeel elkaar niet te snel. Is het wel waar dat er maar één gelijk kan hebben in Gods Koninkrijk? Denk eens aan al die verschillende kerken? Aan groot doop en kinderdoop. Aan visies op verbonden. Aan scenario’s van de eindtijd enz. enz.
God van harte dienen, bidden om de leiding van de Heilige Geest en het toch niet met elkaar eens zijn.
De Bijbel kent blijkbaar dit fenomeen ook.
Ervan overtuigd zijn dat je geïnspireerd bent door Gods Geest en toch verschillende kanten opgaat.
Wat staat je dan te doen?
Is er nog een andere weg dan elkaar veroordelen?
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee