De conferentie die Koornstra in Lviv bezocht heeft, maakte onderdeel uit van een groter geheel, vertelt hij. Naast de conferentie in Lviv werden er ook in vier andere landen conferenties georganiseerd door Stichting Presence. De conferentie stond in het teken van bemoediging, herstel en genezing.

Aanvankelijk had het team van Presence besloten dat er in Lviv geen conferentie zou plaatsvinden. Toch is dat wel gebeurd. “Uiteindelijk is de beslissing gemaakt om de boodschap van bemoediging, herstel en genezing ook in Oekraïne te laten klinken. Juist nu het oorlog is.”

Koornstra omschrijft de conferentie als ‘intens.’ “Er is heel veel te vertellen over de inhoud van de conferentie, maar ook over bijvoorbeeld de locatie”, vertelt Koornstra verder. Uit angst voor geweld vanuit Russische hoek, werd de conferentie niet of nauwelijks via social media gedeeld. “Er was een bepaalde angst onder de voorgangers dat als het te bekend zou worden, de Russen iets zouden ondernemen.”

“Dus uiteindelijk werd de conferentie vooral via mond tot mond reclame gedeeld. Je begint met zo`n 200 tot 250 mensen, wat al een bijzonder aantal is. Als je nagaat dat de grootste kerk in Lviv ongeveer 150 mensen telt. Aan de gezichten van de mensen zie je dat ze moedeloos zijn, ze zijn verslagen. Al hebben ze echt het verlangen om Jezus te dienen."

"In drie dagen tijd zie je het aantal mensen groeien naar 800, 900, bijna 1000 mensen. De mensen worden bemoedigd, er gebeuren wonderen en er vindt een totale ommekeer plaats onder hen, ook onder de voorgangers en samen ervaren ze dat God echt kan werken in deze situatie”, vertelt Koornstra die aangeeft geraakt te zijn.

“Er werden verschillende liederen gezongen door bands uit verschillende kerken. Het lied: ‘Lord, You are my shelter, You are my safety', groeide uit tot het lied van de conferentie. Deze mensen weten echt wat ze zingen.”

Naast de conferentie die indruk maakte op Koornstra, sprak hij ook met een aantal Oekraïners die de vernietigende oorlog daadwerkelijk aan de lijve ondervonden hebben. Zo ook een paar uit Marioepol die met hun kinderen in een kelder onder een theater voor de Russische bommenregen schuilden.

“De man diende echt God, zijn vrouw was door de omstandigheden God uit het oog verloren. De man had de overtuiging dat ze de kelder moesten verlaten. Hij heeft dat tegen verschillende mensen gezegd, maar er was bijna niemand die reageerde. Ze zijn later met hun twee kinderen de kelder uitgegaan en de volgende dag werd het theater gebombardeerd.”

Benieuwd naar de volledige aflevering? Deze is hieronder terug te luisteren.