Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
'In Nederland zijn gender-kritische stemmen nog zwak', schrijft socioloog Elise van Hoek in Elsevier Weekblad. 'Wanneer dringt breed het besef door dat de lobby van transactivisten aankoerst op een openlijke ontkenning van biologisch geslacht, onwerkbaar beleid en schade aan kinderen?'
'De nieuwe transgenderwet waarover de Tweede Kamer dit voorjaar debatteert, moet het eenvoudiger maken om juridisch van geslacht te veranderen. Een lichaamsveranderende operatie is hiervoor sinds 2014 al niet meer nodig, nieuw is dat een arts of psycholoog niet langer een diagnose hoeft te stellen van genderdysforie (aanhoudend onbehagen over je eigen geslacht). Het woord hiervoor is zelfidentificatie.
En hier zijn we bij de kern van het probleem. Want deze wet creëert een nieuwe werkelijkheid die grote gevolgen kan hebben. Er is dan geen definitie meer van wat een man of een vrouw is. Subjectieve genderidentiteit krijgt voorrang boven biologisch geslacht. Terwijl lichamelijkheid, vrouwelijkheid en mannelijkheid positieve ordenende principes zijn die ertoe doen. Als we die zichtbare biologische realiteit inruilen voor postmodern relativisme, verliezen we daarmee een gedeelde visie op de werkelijkheid.'