We gaan door totdat laatste Joden uit Oekraïne voeten op Israëlische bodem zetten

Nieuws5 mei 2022 Koen Carlier, Christenen voor Israël
Oekraïense vluchtelingen

Verstrooid zijn is iets wat we allemaal vast herkennen en af en toe meemaken. Soms ben je even helemaal de weg kwijt. Juist tijdens een oorlog is het enorm belangrijk alert te zijn. Toch was ik de afgelopen week even letterlijk de weg kwijt…

Naar Oost-Oekraïne
We waren op weg met een grote en een kleinere bus naar het oosten van Oekraïne om daar Joodse vluchtelingen op te halen. Een chauffeur was aan het rijden en ik was even ingedommeld. We reden in een bepaalde richting, maar vanwege verschillende (onverwachte) wegversperringen, moesten we soms andere wegen nemen. Op een bepaald moment vroeg de chauffeur: ‘Koen, langs welke weg moeten we rijden?’. De navigatie gaf een bepaalde richting aan. Die route was niet juist, want ik wist dat daar al maanden wegwerkzaamheden aan de gang zijn en dan zou je heel lang moeten omrijden.

Een arts die haar later onderzocht, zei: “Je hebt echt een beschermengel gehad. Het is een wonder dat jij niets hebt gebroken!”

Ik vroeg de chauffeur een stukje door te rijden. Ik herkende de route ongeveer, dus ik zou verder navigeren naar onze bestemming. Op een bepaald moment herkende ik iets en ik zei tegen de chauffeur dat hij rechtsaf moest staan. We reden verder en kwamen de ene wegversperring na de andere tegen. De een was nog strenger bewaakt dan de andere… sommige versperringen leken wel op versterkte burchten.

De weg kwijt
Intussen herkende ik de weg niet meer zo goed. Zouden we dan toch verkeerd zijn gereden? Op een bepaald moment vroegen we iemand naar de weg. Het werd al snel duidelijk dat we helemaal verkeerd gereden waren. We zaten zelfs bijna in Russisch bezet gebied! Via sluipwegen en andere kleine wegen zouden we weer terug op de juiste route moeten komen. Dat hebben we gedaan. We kwamen op allerlei slechte wegen met kuilen en wegversperringen terecht. Telkens werden we tegengehouden door Oekraïense soldaten. “Jullie mogen hier eigenlijk niet rijden”, werd ons verteld. Ik antwoordde bevestigend, maar legde uit dat ik in mijn verstrooidheid de weg kwijtgeraakt was. De soldaten begrepen het en lieten ons verder rijden: “Vooruit, maar wees voorzichtig. Op een bepaald moment kom je vast op de goede weg richting het oosten.”

Dus dat was even schrikken, het zweet brak ons net niet uit. Sinds het begin van de oorlog zijn we ontzettend alert en waakzaam geweest. Soms moesten er snel belangrijke beslissingen genomen worden en dan is het belangrijk om het hoofd koel te houden. Maar dat ene ogenblik dat ik wat minder oplettend was, kon grote gevolgen hebben. Stel je voor dat we in Russisch gebied terechtgekomen waren, tegengehouden werden of nog erger: dat onze bus geconfisqueerd zou worden… Dat is iets wat we natuurlijk niet mee willen maken.

Gelukkig is het allemaal goed gekomen en kwamen we aan op de bestemming.

Ludmila zei: “Als de Heere wil dat ik naar Israël ga, dan zal Hij me daar ook veilig naartoe brengen.”

Toen we bij onze verblijven aankwamen in de grote stad, waren de straten van de stad zo goed als leeg. Het was 18.45 uur en tot 19.00 uur mocht je nog over straat. We kwamen dus net op tijd aan bij onze verblijfplaats. De volgende morgen hebben we bij verschillende opstapplaatsen Joodse vluchtelingen opgehaald voor een lange reis terug naar West-Oekraïne.

In onze bus waren verschillende passagiers met aangrijpende verhalen. Ira was er een van. Ze komt uit de zwaar belegerde stad Marioepol. Toen haar flat in het centrum werd gebombardeerd, kon ze nog net haar handtasje meepakken. Haar koffer stond ook klaar, maar er was geen tijd om deze mee te nemen. Ze kon maar net van de vierde naar de derde verdieping klimmen. Via de derde verdieping sprong ze via een afdakje naar de begane grond. Dat was een flink eind naar beneden. Een arts die haar later onderzocht, zei: “Je hebt echt een beschermengel gehad. Het is een wonder dat jij niets hebt gebroken!”

Er was ook een ander echtpaar op de bus. De man was meer dan zestig jaar oud en hielp vrijwillig Oekraïense soldaten. De soldaten zeiden tegen hem dat zijn woonplaats binnenkort ingenomen zou worden voor de Russen. Ze gaven hem het advies te vertrekken. Hij ging naar de plaatselijke synagoge. Daar zei men dat er de volgende dag om 8 uur ‘s morgens een bus zou vertrekken. De man antwoordde dat ze het niet gingen redden om de volgende dag al te vertrekken. Maar wie stonden er de volgende ochtend om 7 uur klaar om te vertrekken? Het was dezelfde man, samen met zijn vrouw. Ze waren dankbaar dat ze zo onverwacht de kans kregen om te vertrekken.

Een ander gezin met vijf kinderen wisten niet waar ze heen moesten. Ze wilden Oekraïne verlaten en naar Israël gaan, maar wat dan? Waar moesten ze heen in Israël? We hebben hen het adres gegeven van het project First Home in the Homeland. Als alles goed verloopt, zullen ze de eerste vijf maanden opgevangen worden in een kibboets. Daar kunnen de kinderen naar school gaan en krijgen de ouders vijf maanden Hebreeuws en zullen ze op weg geholpen worden.

We zullen zo lang mogelijk doorgaan, totdat de laatste Joden hun voeten op Israëlische bodem zullen zetten.

Oudste passagier
Maar de verrassing van de dag was dat we de bijna 99 jaar oude Ludmila en haar 70 jaar oude dochter Larissa op weg naar Israël hebben mogen begeleiden. Ludmila woonde in een flat op de vierde verdieping en was al jaren niet meer buiten geweest. Het duurde een uur om haar uit haar woning in het busje te krijgen, maar gelukkig is alles goed verlopen. Ludmila zei: “Als de Heere wil dat ik naar Israël ga, dan zal Hij me daar ook veilig naartoe brengen.”

Al met al was het deze week een groep bijzondere mensen, met ieder zijn eigen verhaal. Iedereen was ontzettend dankbaar voor de hulp die we met ons team konden bieden. Afgelopen donderdag zijn ze naar Israël gevlogen en zijn alle 58 Joodse vluchtelingen thuisgekomen in het Beloofde Land!

Wat wij nu gaan doen? Wij zijn weer op de terugweg naar Oost-Oekraïne, om daar een nieuwe groep op te halen. We zullen zo lang mogelijk doorgaan, totdat de laatste Joden hun voeten op Israëlische bodem zullen zetten.

Niet alleen jonge gezinnen met kinderen vertrekken naar Israël. Ook ouderen en Holocaustoverlevenden worden geëvacueerd. Zo was er een oude vrouw van 92 jaar, zij was bedlegerig. We hebben haar samen met haar dochter opgehaald uit een klein plaatsje in Oost-Oekraïne en naar Kishenov in Moldavië gebracht.

Koen Carlier is als alijaveldwerker van Christenen voor Israël werkzaam in Oekraïne. Samen met een toegewijd team en vele vrijwilligers helpt hij Joden in samenwerking met het Joods Agentschap op een praktische manier met gratis vervoer, uitreispapieren op weg naar Israël. Ook delen de medewerkers elk jaar duizenden voedselpakketten uit aan hulpbehoevenden. Bovenstaand artikel verscheen op de site van Christenen voor Israël en is met toestemming overgenomen door CIP.nl.

Praatmee

Beluister onze podcast

#321 voorganger Teun van der Leer en predikant Peter Sinia in gesprek over de doop
Beluister op soundcloud
Bekijk alle afleveringen
Of beluister op:

Meerartikelen

Yoran
Nieuws

Vader vermiste christelijke jongen (16) doet belangrijke oproep

Ondanks dat er met duizenden vrijwilligers werd gezocht, is de vermiste christelijke Yoran Krol (16) nog steeds niet gevonden. Zijn vader doet op sociale media daarom nogmaals een oproep en vraagt iedereen die zich in de regio op het water begeeft go

Insalvation en Michelle Lee
Video

InSalvation en Ann Michelle Lee brengen nieuwe single uit: 'Breek de hemelen open'

Het kan nog zo donker lijken in je eigen leven en om je heen; Gods licht kan het doorbreken. De nieuwe single van InSalvation (met gast Ann Michelle Lee) is een gebed om dat te laten gebeuren; een hartenkreet voor het hier en nu. De single is sinds 2

Nigeria gevangenis
Nieuws

Nigeriaans predikantsechtpaar verbleef ten onrechte drie jaar in gevangenis

Een rechtbank in de Nigeriaanse staat Kaduna heeft dominee Jonah Gangas en zijn vrouw Josephine vrijgesproken. Het echtpaar zat meer dan drie jaar gevangen. Ze werden beschuldigd van ontvoering en het bekeren van een jong moslimmeisje, een beschuldig

Ds. J. Koppelaar
Video

Ds. Koppelaar over ziekenzalving: "Het is niet iets magisch of engs"

"We zijn het kwijtgeraakt om met handoplegging te bidden. Dat kwam door de roomse kerk die daar een soort magische werking aan ging toeschrijven. Merkwaardig is trouwens dat we die zegening met handoplegging nog steeds kennen, maar dan alleen bij het

David de Vos
Nieuws

DoorBrekers cancelt Paasconferentie David de Vos: 'Zaait verdeeldheid in lichaam van Christus'

Hij is een gevierd man binnen de evangelische beweging. Maar zijn aankomende boek en verschillende interviews daarover, lijken evangelist en spreker David de Vos plotseling de kop van jut te maken binnen diezelfde beweging. Hij kreeg de afgelopen dag

Wycliffe
Nieuws

Wycliffe Bijbelvertalers ontwikkelt nieuwe methode waarbij Bijbels sneller vertaald moeten worden

Wycliffe Bijbelvertalers heeft een nieuwe methode ontwikkeld om Bijbels sneller te vertalen en daarmee Gods Woord aan meer mensen aan te kunnen bieden. Dat meldt The Christian Post. In samenwerking met lokale kerken en tolken werkt de organisatie mom

Oekraïners
Nieuws

Christenen helpen tienduizenden Oekraïners: "Ik wil dat ze weten wie Jezus is"

Toen Rusland twee jaar geleden Oekraïne binnenviel, trokken bijna een miljoen Oekraïners naar het kleine buurland Moldavië. Hoewel de meeste van deze vluchtelingen naar huis zijn teruggekeerd of zich in andere landen hebben gevestigd, verblijven er n

Ds. J. B. Alblas over Psalm 47
Video

Ds. Alblas over Psalm 47: een boodschap van hoop in tijden van ellende

‘Want de HEERE, de Allerhoogste, is ontzagwekkend, een groot Koning over de hele aarde.’ In zijn meditatie geeft ds. J. B. Alblas uitleg over Psalm 47 vers 1 tot 5: “Het thema van heel deze Psalm is het koningschap van God. Het gaat om Hem en om Zijn

Meerartikelen

Ds. R. W. Mulder
Nieuws

Ds. R. W. Mulder aanvaardt beroep hersteld hervormd Waarder

De hersteld hervormde gemeente in Waarder verwelkomt binnenkort een nieuwe predikant. Ds. R. W. Mulder (foto) uit Montfoort heeft het beroep aanvaard. Waarder was sinds vorig jaar vacant vanwege het emeritaat van ds. L. W. C. Ruijgrok. Mulder bedankt

Rik Op den Brouw
Column

Een les van Jezus: je hoeft niet het maximale uit het leven te halen

Voor sommigen is het leven het plaatsen van vinkjes op een ‘bucketlist’. Wat moet je gedaan hebben en wat moet je gezien hebben. Hoe spectaculairder en hoe verder, hoe beter. Altijd op zoek naar iets nieuws. Anderen doen alles om rijker en belangrijk

Albert van der Heide
Column

Een vergeten boodschap: God spreekt door gevoel

‘Je bent niet tot gevoel gekomen, maar tot geloof.’ Deze uitspraak heb ik regelmatig gehoord in mijn omgeving, terwijl ik opgroeide in de dingen van God en Zijn Heilige Geest. Het is een waar woord en alle aanneming waardig. Want het klopt; geloof is

ds. K.H. (Karel) Bogerd
Nieuws

Preektocht door de Dokkumer Wouden

In de Dokkumer Wouden gaat op woensdag 10 april een derde ‘preektocht’ van start. De ‘preektocht’ begint om 9.30 uur in de Grote of St. Martinuskerk (Markt 2) te Dokkum. De eerste preektocht (40 deelnemers) werd op 23 maart 2022 gehouden in de Friese

Wilkin van de Kamp
Boekfragment

We willen zelf de regie houden over ons leven (maar Jezus leert iets anders)

In de Bijbel vind je honderden voorspellingen over de geboorte, het leven en sterven van Jezus, die stuk voor stuk zijn uitgekomen. De gebeurtenissen rond de laatste achttien uur van Jezus’ leven zijn eeuwen tevoren voorspeld.Een van de belangrijkste

Wilkin van de Kamp
Video

Wilkin van de Kamp over Jezus' lijden en sterven: "Hij hield het uit omdat Hij aan ons dacht"

"Jezus heeft de lange lijdensweg kunnen verdragen omdat Hij ons al die tijd in gedachten had. Jezus heeft aan het kruis kunnen volharden omdat Hij steevast onze redding voor ogen had. Wij waren de vreugde die voor Hem in het verschiet lag. Jezus wist

Ds. G. van Zanden
Video

Is het allemaal pais en vree als je een nieuw hart hebt? Ds. Van Zanden geeft antwoord

"Hoe vaak wordt een mens op een dag boos? Een keer? Twee keer? Vijf keer? Tien keer? En een christen die een nieuw hart gekregen heeft? Wordt die ook boos? Kan hij zich nog eens ergens flink over opwinden of is het waar wat het kinderlied zingt: ‘Een

Leander Janse
Video

De oudste zoon is dicht bij de Vader, maar net zo vervreemd als zijn broer

De bekende gelijkenis beschrijft twee verloren zonen. Er bestaat niet alleen een wilde, uitbrekende vorm van zonde. Er is ook meer verborgen, op het oog fatsoenlijke manier, waarop je van God vervreemd kan zijn. De oudste zoon is dicht bij de Vader,

Zanger Elbert Smelt: “Dan mis ik haar gewoon heel erg natuurlijk. Ja, wie niet?”
Video

Zanger Elbert Smelt deelt herinneringen aan Kinga Bán: "Ik mis haar heel erg"

Bijna vijf jaar geleden overleed zangeres Kinga Bán. Zanger Elbert Smelt van de band Trinity bracht vlak voor haar dood samen met haar 'Leef met volle teugen' uit. In een video van Nederland Zingt vertelt hij over dit lied en over de bijzondere optre

Dato Steenhuis over zondebesef
Video

Videoboodschap Dato Steenhuis: Ben jij wel echt bewust van je zonden?

Zondebesef kan een lastig onderwerp zijn. In een video vertelt Dato Steenhuis hier meer over en beantwoordt hij de vraag: ‘Is mijn zondebesef wel groot genoeg? In zijn video benadrukt Steenhuis dat één zonde al voldoende is voor zondebesef. “Als je é

Ds. J. A. W. Verhoeven
Verdieping

Geloven in God is wel persoonlijk, maar niet individualistisch

Mijn geloof of hét geloof? Jonge mensen zeggen nogal eens dat ze belijdenis doen van ‘hun geloof’. Is dat hetzelfde als belijdenis doen van ‘het geloof’? Kan het belijden van het geloof, zoals beleden in het Apostolicum, toch persoonlijk worden? Rond

'De Wereld Rond'
Podcast

Zendingswerker deelt ervaringen in podcast: Froukje Prakken

Inmiddels terug in Nederland kijken we met Froukje Prakken terug op de beginperiode van het zendingswerk dat haar man Ger en zij deden in Peru tussen 1983 en 1991. Een verhaal over Gods leiding en vertrouwen op God in moeilijke omstandigheden. Ook ho