Van Leeuwen bespreekt een onderzoek en boek van het Wetenschappelijk Instituut van de SGP onder de titel: 'Gendergelijkheid; transgender personen tussen ideologie en compassie'. 'De gelijkheidsideologie wordt uitgerold over de hele wereld', merkt Van Leeuwen op. 'Er wordt een enorme druk uitgeoefend op de publieke opinie en men weet wel wat te bereiken! In Nederland is eind 2019 een wetsvoorstel in consultatie gebracht dat beoogt de voorwaarden voor de wijziging van het geslcaht in de geboorteakte te versoepelen. In het wetsvoorstel vervalt de deskundigenverklaring, wat betekent dat het zeer eenvoudig is om de geslachtregistratie te wijzigen bij de ambtenaar van de burgerlijke stand.'

'In de Emancipatienota van maart 2018 wordt het gezin van vader, moeder en kinderen als onwenselijk stereotype neergezet', vervolgt de schoolbestuurder. 'Het is een venijnig signaal naar al die mannen en vrouwen die volgens de natuurlijke gang der dingen een relatie kregen en vervolgens kinderen kregen. En dat terwijl wetenschappelijk onderzoek bewijst dat kinderen die opgroeien in een stabiel huwelijk van hun biologische vader en moeder, zich over het algemeen gezonder ontwikkelen dan kinderen in andere gezinsvormen. Het ontkennen van deze onmiskenbare werkelijkheid levert bevreemding op, temeer wanneer daarbij ook nog eens allerlei alternatieven als ideaalbeelden op het schild worden geheven.'

'De overheid wordt opgeroepen om uiterst voorzichtig en terughoudend te zijn bij het mogelijk maken van ingrijpende (en onomkeerbare) behandelingen waarvan de effectiviteit onzeker is. Er moet voldoende psychologische begeleiding mogelijk zijn en de (voor- en na)zorg moet verbeterd worden. Voor sommige transgenderpersonen zou volstaan moeten worden met een hormoonbehandeling en kinderen zouden een operatie uit moeten stellen door het inzetten van puberteitsremmers. Een zorgvuldige, professionele overweging is nodig. Het is opmerkelijk dat de auteurs van het boek de deur naar een sociale, juridische en medische transitie openhouden.'

Van Leeuwen merkt op dat de auteurs van 'Gendergelijkheid; transgender personen tussen ideologie en compassie' 'primair uitgaan van menselijke nood en de mogelijkheden van de medische wetenschap'. 'Van daaruit roepen de auteurs op tot compassie. De genderideologie wordt afgewezen, compassie komt daarvoor in de plaats. We hadden liever gezien dat men voor het woord 'empathie' had gekozen. Empathie is het vermogen zich in anderen te verplaatsen. Dat is nodig om iemand invoelend of pastoraal tegemoet te treden. Compassie gaat een stap verder. Bij compassie voelt een persoon niet alleen empathie, maar ervaart die persoon vervolgens een verlangen om het lijden van die ander te helpen verlichten.'

'Het invoelende medeleven met mensen in nood is in deze studie hartverwarmend en mag gezien worden als een uiting van liefde tot onze medemens. Dat is naar Gods wet, maar diezelfde wet stelt een aantal grenzen, die in deze studie onvoldoende in acht zijn genomen. Laat het duidelijk zijn: we willen empathisch staan naast en invoelend luisteren naar iemand met problemen op welk gebied dan ook, maar we kunnen geen mogelijkheden bieden voor het ondergaan van behandelingen die in strijd zijn met Gods Woord.'

Foto: Hoornbeeck College