Is Laodicea dichter bij dan we denken?
Onlangs sprak ik een broeder die, heel verdrietig, iets met we wilde delen. In de plaats waar hij woont ontmoet hij zoveel geestelijke lauwheid, dat dit hem de opmerking ontlokte: ‘De apostel Johannes had de woorden aan Laodicea ook naar mijn woonplaats kunnen sturen.’
Toen ik hierover nadacht vroeg ik me af of het in mijn omgeving anders is. In gedachten ging ik terug naar een oproep die de organisatie, waar ik zelf vrijwilliger ben, had gedaan.
Daarbij schatte ik het aantal mensen, die in de streek waar ik woon, zich christen noemt en elke zondag trouw naar de kerk gaat. Dit zullen er toch tussen de 15.000 en 30.000 moeten zijn; ik woon tenslotte midden op de Biblebelt!
We hadden een oproep gedaan om te komen helpen met evangelisatiewerk. Er werd twee keer een ‘ingezonden’ in een groot aantal kerkbladen geplaatst en via het lokale radiostation werd wekenlang, elke zondag, de doelgroep gevraagd ons team te versterken.
Resultaat na driekwart jaar: één persoon. Bij nader inzien gaf hij er toch de voorkeur aan om op zondag in zijn kerk orgel te spelen.
Heeft mijn broeder dan toch gelijk? Kan in mijn woonplaats het bord aan de ingang van de bebouwde kom ook met de naam Laodicea gesierd worden?
Wat is dat toch met die christenen? Rond of op 31 oktober (Hervormingsdag) zingen ze uit volle borst het Lutherlied.
Daar komen ze al zingend de volgende strofe tegen:
Delf vrouw en kind’ren `t graf,
neem goed en bloed ons af,
het brengt u geen gewin:
wij gaan ten hemel in
en erven koninkrijken!
Als je dat hoort of leest geloof je dat het ze wat mag kosten, die christenen. Om het Koninkrijk te beërven mag voor hun vrouw en kinderen het graf gedolven worden. Ook mag ze alles afgenomen worden wat ze verder nog hebben ‘goed en bloed’.
Het is allemaal niet niks en daarna, gaan ze allemaal ten hemel in en erven koninkrijken.
Maar nu de praktijk. Zijn christenen nog werkelijk bereid keuzes te maken?
Mag het ze echt wat kosten of is het allemaal loze praat en hol gezang?
Mag het ze echt wat kosten of is het allemaal loze praat en hol gezang?
Een paar uur per week of maand om het evangelie in je omgeving te laten horen is toch gemakkelijker dan aan het graf van je geliefden staan, lijkt mij…
Waar is de rest van het jaar dat pinkstervuur, wat op de Opwekkingsconferentie zo lekker brandt?
Of was dat zo heet dat je meent je daar de rest van het jaar nog aan te kunnen warmen?
Dat vuur is, als de dagen korter en kouder worden, kennelijk ongemerkt wel weer wat lauw geworden.
Met andere woorden, gemeente Laodicea en alle andere lauwe plaatsen in Nederland en België: word wakker!
Bovenstaande column van schrijver Willem Lingeman verscheen in zijn recente boek 'Gelovigen | Gespiegeldt'. Klik hier voor meer informatie over het boek en om de uitgave te bestellen.
Praatmee