Als je de nauwe straatjes richting de achterbuurten van Manama inrijdt, laat je de glitter en glamour van het moderne Reef Island met zijn twee karakteristieke torens ver achter je.

In Bahrein - een eilandstaatje in de Perzische Golf voor de kust van Saoedi-Arabië - komt de helft van de anderhalf miljoen inwoners uit het buitenland. “Mannen en vrouwen uit landen als India, Sri Lanka en Ethiopië komen hiernaartoe om te werken”, vertelt Wilma Wolswinkel, relatiebeheerder Midden-Oosten bij Kerk in Actie. “Veel van deze arbeidsmigranten zijn christen en nemen hun geloof mee.”

Gevangeniswerk
Het kost even tijd het juiste adres te vinden, navigatie kennen ze hier niet. De auto stopt bij een eenvoudig huis met een vrolijk gekleurd bordje bij de ingang: The home is where I belong. Dit verraadt een echt thuis achter het grijze beton.

In de gezellige woonkamer is het hele team present dat betrokken is bij het gevangeniswerk. De vrouwen zijn net terug uit de gevangenis en hebben - voor de kinderen uit school komen - nog een uurtje om hun ervaringen te delen. Elke donderdag gaan ze naar de vrouwengevangenis, dat is vaste prik. Vanmorgen deden veertien gedetineerden mee met de bijbelgroep.

“De redenen waarom de vrouwen vastzitten verschillen enorm”, vertelt teamleidster Womba. “Het gaat om vrouwen die hier illegaal - zonder werkvergunning - verblijven, die iets gestolen hebben of dienstmeisjes die gevlucht zijn van hun werkgever. We kennen een vrouw die vast zat voor moord, maar ook een verpleegkundige die de verkeerde medicijnen aan een patiënt gaf hoewel deze door de arts waren voorgeschreven. Er is ook veel onrecht.”

Groeien in geloof
Elke week wordt er een nieuw bijbelverhaal gedeeld. De vrouwen gaan uiteen in verschillende taalgroepen, zoals Thais, Chinees, Russisch, Engels of een van de Indiase dialecten. “We vertellen het bijbelverhaal via storytelling”, vertelt Womba. “Bijbelverhalen komen zo op een eenvoudige manier tot leven. We zien de vrouwen groeien in geloof, anderen komen hier tot geloof én veranderen van nacht naar dag, van duister naar licht." Teamlid Beulah vult aan: “Soms willen vrouwen gewoon even hun verhaal kwijt, daar is ook tijd voor.” Ook aan praktische dingen wordt gedacht: het team neemt soms leesbrillen mee, zodat de vrouwen zelf kunnen bijbellezen.

Tijd om nog even aan tafel te gaan waar lekkere hapjes klaarstaan. Daar praat het team geanimeerd verder over de wonderlijke verhalen die ze horen in de gevangenis. Beulah: “Een vrouw droomde dat iemand met de naam Jesuah haar brood gaf. Drie dagen later werd ze vrijgelaten en kwam tot geloof in Jezus.” Of de Ethiopische Salonma, die 22 jaar vastzat voor moord op een ander dienstmeisje in de familie waar ze werkte. “Salonma had haar uit jaloezie gedood, omdat de ander meer aandacht kreeg van de heer des huizes. Ze was erg depressief toen we haar ontmoetten”, aldus Womba. “In de gevangenis kwam ze tot geloof. Ze deed wekelijks mee aan de bijbelstudie en ons team bad voor haar vrijlating, maar dat gebeurde niet.” Zelf zei de vrouw: “God maakt mij op zijn tijd vrij.” Womba: “Je zag haar geloof groeien.” Inmiddels is de vrouw op vrije voeten.

Vrijheid geven
Er is eten op tafel verschenen, het kan nog net voor de vrouwen weer terug gaan naar hun gezinnen. Womba en de anderen zijn dankbaar dat ze dit werk mogen doen. “Wij leren ook veel van hen. De vrouwen halen zulke grote schatten uit bijbelverhalen, en leren te vergeven, ook als hen onrecht is aangedaan.” Waarom ze dit werk doen? Beulah: “Lukas 4 vertelt over Jezus die preekt in de synagoge. Hij vertelt de mensen dat Hij ook is gekomen om gevangenen vrijheid te geven. Wij zien dat als opdracht van Jezus aan ons: geef de gevangenen vrijheid. Niet door ze letterlijk vrij te laten, maar vrijheid in Christus.”

Het team werkt samen met het Bijbelgenootschap in Bahrein, partner van Kerk in Actie. “Van hen krijgen we bijbels in alle talen”, vertelt Womba, “zo kunnen gevangenen het Woord van God in hun eigen taal lezen.” De storytelling-methode slaat goed aan. Beulah: “We vertellen het bijbelverhaal op een eenvoudige manier, zodat het wordt onthouden. De gedetineerden herkennen zich erin en maken de vertaalslag naar hun eigen situatie.”

De ochtend is voorbij gevlogen. Het team verheugt zich al op volgende week als er weer een nieuw bijbelverhaal kan worden gedeeld. Beulah: “Een goede vriend vertelde me waarom hij alles doet wij hij kan om mensen over God te vertellen. ‘Al is het maar klein, het heeft impact voor de eeuwigheid.’ En zo is het!”

Bovenstaand artikel verscheen eerder op de website van Kerk in Actie en is met toestemming overgenomen door CIP.nl. Meer lezen over wat Kerk in Actie in de Golfstaten doet? Klik hier.