Refoweb-vragensteller maakt thuis ruzie over 'de onderdanige positie van de vrouw'
"Onze ouders zijn niet-Nederlands en denken op sommige gebieden niet-Nederlands. Dit gaat met name over de relatie man-vrouw en de onderdanige positie van de vrouw (weinig stem hebben, alles in huishouden doen, gehoorzamen in alles, ongelijkheid tussen man en vrouw etc.). Wij als zussen denken daar anders over. We vinden het soms moeilijk om tijdens ruzies niet helemaal los te gaan en te respecteren dat ze onze ouders zijn terwijl ze vinden dat we altijd fout zijn (vooral vader is streng en autoritair)", aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl.
Ds. K. van den Geest legt uit dat het gebod 'Eer uw vader en uw moeder' niet betekent dat we onze ouders in alles dienen te gehoorzamen. "Het gaat er allereerst om dat we ze respecteren (eren). En wat betekent dat in deze situatie? Dat je accepteert dat je ouders een standpunt innemen m.b.t. de verhouding tussen mannen en vrouwen dat bepaald is door hun cultuur, opvoeding en geloof. Als jullie als zussen nog altijd thuis wonen, is het eerbiedigen of respecteren van hun overtuiging dus nodig om ze te laten zien dat je ze liefhebt en als ouders eert. Mogelijk leidt dat tot beperkingen die je nu moeilijk vindt, maar waarvan het geen zin heeft en niet opbouwend is als je daarover voortdurend het conflict aangaat.
Het vijfde gebod heeft dus niet alleen betrekking op het gedrag en de houding van de kinderen, ook de ouders worden in Gods Woord aangesproken op een verantwoordelijke houding ten opzichte van hun kinderen. Het vijfde gebod in de interpretatie vanuit Christus door Paulus geeft dus ruimte ook voor die andere kant: dat ouders geroepen zijn te luisteren naar hun kinderen en ze hen niet mogen dwingen of met autoritair gedrag mogen wegdrukken.
Jullie kunnen niet zelf jullie ouders ‘veranderen’, Gods Geest kan er wel voor zorgen dat zij open gaan staan voor andere gedachten. Bid Hem daar vrijmoedig om. Ten tweede zou het tijdens gesprekken hierover misschien goed kunnen zijn om niet ‘in de strijd’ te gaan zitten, maar te vragen naar wat hun zorg is, hun angst misschien zelfs. Waar zijn zij bang voor? Zijn ze bang dat hun dochters in de handen van verkeerde mannen vallen? Zij houden van jullie, daarom zijn ze bezorgd en bang dat ze jullie hoe dan ook kwijt raken.
Ten derde, er komt uiteraard ook een moment in jullie leven, dat jullie het ouderlijk huis gaan verlaten. Ouders zullen naarmate hun kinderen volwassener worden, dienen te accepteren dat hun kinderen meer afstand zullen nemen ten opzichte van hun ouders. Dat is zoals de Heere God het geschapen heeft. Ouders (en dat geldt voor alle christen-ouders!) zullen er bewust naartoe moeten werken dat kinderen een keer uitvliegen. Het zou de ontwikkeling en toekomst van hun kinderen zelfs kunnen schaden of beperken. Het is Bijbels gezien helemaal niet vreemd als kinderen toegroeien naar een moment dat ze zelfstandig gaan leven.
Ouders zitten vast in hun overtuigingen en in hoe zij het geleerd hebben en zijn vaak op hun leeftijd niet meer zo buigzaam om te veranderen. Jongeren zijn op zoek en komen in aanraking met nieuwe mensen en leefwijzen, waar ze aan de hand van wat ze thuis meekregen zelf hun eigen weg weer in zullen moeten zoeken. Dat geeft botsingen als deze, en dat valt niet mee. Maar God heeft ons beloofd dat de liefde overwint!" De predikant roept op tot 'gepaste gehoorzaamheid', "dus alles naar wat passend is in Gods licht, waarin ook jouw keuzes er mogen zijn". "Ik bid om wijsheid, liefde en leiding van Gods Geest voor jullie en jullie ouders!"
Praatmee