Als de Vlaamse presentatie één ding aan het licht bracht, is het dat na meer dan twintig eeuwen de Bijbel nog steeds zo dicht bij de mensen staat. Zoals projectleider Matthijs de Jong zo beklijvend zei tijdens zijn praatje: ‘De Bijbel is het boek van ons leven.’

Het hoogtepunt van het programma was de overhandiging van de NBV21 aan 21 Vlamingen uit uiteenlopende beroepsgroepen en sectoren van de samenleving. Een voor een galmden naam en beroep van de 21 door de barokke kerk. Een acteur, een journalist, een schrijver, een dokter, een maatschappelijk werker, een leerkracht … De 21 kwamen uit alle lagen van de samenleving. Een echt kippenvelmoment: het moment waarop 21 zeer diverse mensen belichaamden dat ongeacht religie, achtergrond, leeftijd of etniciteit, de Bijbel elke ziel in de zaal met elkaar verbond. Als ik die dag met één woord moet omschrijven, laat het dan verbondenheid zijn: de Schrift verbond iedereen in de Begijnhofkerk, als een bijbels cement dat onze gemeenschappelijke grond fundeerde. En ik ben er rotsvast van overtuigd dat de Bijbel ook op die manier alle Vlamingen met elkaar verbindt.

Herbouwen
Wanneer religie in de media komt, is dat al te vaak met een negatieve bijklank. En natuurlijk moeten wandaden en schandalen aan de kaak gesteld worden, opdat de daders gestraft worden en de acties zich nimmer meer herhalen. Maar de overheersende negatieve berichtgeving draagt ook bij tot een marginalisering van geloof. Ik heb vaak de indruk dat ik me haast beschaamd dien te voelen omdat ik gelovig ben, hoewel er ook zoveel goede daden voortvloeien uit het geloof dat ik met hart en ziel koester. Ik hoop daarom vurig dat de komst van de NBV21 een kantelpunt is, een punt waarop eenieder weer zonder schroom publiekelijk mag uitkomen voor zijn of haar geloof. Een punt waarop gelovig zijn uit de taboesfeer wordt gehaald, een punt waarop we weer trots mogen zijn op onze cultuur en op de waarden en normen die we aan de Heilige Schrift ontlenen. Dat is iets wat we samen moeten doen: ondanks alle negatieve berichtgeving oog hebben voor het positieve. Het kind niet met het badwater weggooien. Het doet me denken aan Jesaja 61:4 (NBV21):

Wat al eeuwen verwoest ligt, zullen zij herbouwen,
de lang verlaten streken weer bevolken;
ze herstellen de vervallen steden,
door vroegere generaties verlaten.
Jesaja 61:4 (NBV21)

In een seculier Vlaanderen waar velen het geloof hebben verlaten – vaak omwille van de schandalen – is herbouwen broodnodig. De Vlaming is zoekend; het leeuwendeel van de bevolking heeft nog steeds een zekere affiniteit met de Bijbel. Het zit ingebed in onze cultuur, in onze kunst en al helemaal in onze taal. Een artikel van VRT NWS naar aanleiding van de komst van de NBV21 toont aan hoe zeer onze taal verstrengeld is met de Schrift. Het is ons boek, het boek van ons leven. We krijgen nu de kans om die band te (her)ontdekken, met een Bijbel die met beide voeten in de 21ste eeuw staat. Geen sprookjesboek, geen geschiedenisboek, maar wel mijn Bijbel die me zoveel leert over menszijn en over Gods liefde. De berichtgeving (onder meer in de Vlaamse pers) is alleszins veelbelovend: de positieve vibe die heerst na de komst van de NBV21 kan fungeren als fundament waarop wij als gelovigen kunnen (her)bouwen.

Om de woorden van de Mijn Bijbel-campagne aan te vullen: Mijn Bijbel helpt me (her)bouwen.

Arne Willems
Specialist communicatie bij het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap
Journalist bij Tertio
Leerkracht Rooms-katholieke Godsdienst

Deze blog verscheen eerder op debijbel.nl, een website van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Lees hier meer blogs en nieuws van deze organisatie.