'Ik denk dat mijn droefheid over de zonden niet oprecht genoeg is'
"De laatste tijd voel ik me vaak bedroefd over mijn zonden en probeer ik er mee te breken, maar elke keer voel ik me er weer ‘goed’ bij dat ik me zo slecht voel. Er is een soort ‘tweede ik’ die van een afstandje toekijkt en zich goed voelt over zichzelf. Daarnaast val ik elke keer terug in grote zonden, waarbij ik op dat moment weleens aan God denk, maar dat mijn geweten dan opeens bijna niet spreekt, waardoor ik weer denk: zie je wel, die droefheid is helemaal niet oprecht", aldus een vragensteller die in de vragenrubriek van Refoweb.nl op zoek is naar advies.
Ds. H. Korving (foto) benadrukt in zijn antwoord dat je nooit genoeg droefheid over de zonde kunt ervaren. "Waarom stel je die trouwens alleen bij het onderwerp “droefheid over de zonde”? Er zijn meer kenmerken van het werk van de Heilige Geest, zoals geloof in de Heere Jezus, afkeer van de zonde, gebed, honger naar het Woord, vreugde in God, offervaardigheid, naastenliefde, geduld, zachtmoedigheid enz. De Heidelbergse Catechismus spreekt over de bekering als een levenslang proces van sterven en opstaan: de afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens.
In jouw vraagstelling lijkt het wel alsof de droefheid over de zonde een doel in zichzelf is. Dat kan het nooit zijn, natuurlijk. Het doel is dat je bij de Heere Jezus uitkomt. Het antwoord op de vraag: wanneer ben je diep genoeg aan je zonde ontdekt, is: wanneer het je naar Christus heeft uitgedreven", aldus de christelijke gereformeerde predikant uit Urk.
Praatmee