De dominee uit Sliedrecht wijst op een bredere, theologische ontwikkeling die schuilgaat achter het bevestigen van vrouwelijke ambtsdragers en spreekt van een 'nieuwe hermeneutiek' (de studie van de interpretatie van Bijbelteksten, red.). De Boer: "Onze samenleving wordt niet meer bij elkaar gehouden door één religie, gedeelde waarden en normen. Deze context verdraagt de absolute waarheid en waarden en normen die aan deze absolute waarheid ontleend zijn, niet.

In deze hermeneutische vertaalslag is niet langer de tekst de norm, maar de hedendaagse cultuur. Het gezag van de Schrift is versmald tot een zelf geformuleerde kern dat nog wel Evangelie heet en gezag heeft, maar die kern is uit de Bijbel gepeld. De Bijbel als Woord van God tegenover mij bestaat niet meer, de klassiek gereformeerde omgang met de Schrift wordt weggezet als fundamentalistisch of biblicistisch en de God van deze fundamentalisten is een sta-in-de-weg die mij verhindert te worden wie ik wil zijn; ik wil zijn, zoals ik me voel. (...) In de nieuwe hermeneutiek is dit beslist niet het geval. Men vooronderstelt het bestaan van God, wil het Evangelie brengen, gebruikt Bijbelse woorden zoals schepping, zonde en verzoening, maar deze Bijbelse termen worden opnieuw gedefinieerd met als norm de hedendaagse cultuur, dus niet de Schrift.

Binnen nu en tien jaar verschijnen vrouwelijke ambtsdragers en ambtsdragers die praktiserend homoseksueel zijn op onze kerkelijke vergaderingen, classes en GS. Die worden niet afgevaardigd om bezwaarden een hak te zetten. In alle oprechtheid snappen voorstanders van de vrouw in het ambt uw bezwaren niet. Ze kunnen er ook niets mee, omdat die bezwaren niet passen in hun beeld van God en van de hedendaagse werkelijkheid. We zien dat nu al in de GKV en NGK, delen van onze kerken zullen spoedig volgen, kerkenraden van samenwerkingsgemeenten wonen deze gezamenlijke vergaderingen van CGK en NGK nu al bij. (...) Vaardigt u dan uw kerkenraad nog af naar een kerkelijke vergadering waar vrouwelijke ambtsdragers aan de vergadering deelnemen? Ik zou niet weten waarom u thuisblijft wanneer u deel uitmaakt van een plurale kerkverband. 

Is het anticiperen van deze synode op het gedogen van gemeenten met de vrouw in het ambt en in het verlengde daarvan van gemeenten die praktiserende homoseksuelen aan de avondmaalstafel toelaten de grootste bedreiging voor het voortbestaan van onze kerken? De gevolgen van dit gedoogbeleid zullen waarschijnlijk desastreus zijn. Gemeenten worden door het gedoogbeleid geplaatst voor de keus: meegaan in een plurale kerk of niet. Maar als we niet meegaan wat dan? Een deel van onze gemeenten gaat mee in een plurale kerk, delen binnen sommigen van die gemeenten niet, een ander deel van ons kerkverband gaat niet mee in het gedoogbeleid, maar raakt intern en onderling verdeeld over de vraag hoe dan verder.

Alles overziend ontkomen we toch niet aan de constatering dat de grootste bedreiging voor het voortbestaan van onze kerken niet de voorstanders van de vrouw in het ambt zijn. De grootste bedreiging voor de CGK is het uitdoven van de liefde. Ik ben er diep van overtuigd dat onze kerken deze crisis kunnen doorstaan wanneer onder het Bijbelgetrouwe deel van de kerken een eenparig gebed tot God opklimt, we elkaar opzoeken, ons samen bezinnen op de kerkelijke situatie, samen onze knieën buigen en samen God smeken om het behoud van onze kerken", aldus de Boer.

Het is nu de vraag of de bezinnings- en gebedsbijeenkomst het onderlinge begrip voor elkaar versterken of de kloof nog groter wordt. Onderzoeker en theoloog Arie van der Knijff stelde in het Reformatorisch Dagblad dat de CGK uit elkaar groeit om leden "elkaars taal niet meer spreken". “Als we op deze voet verdergaan hebben onze kerken geen bestaansrecht meer”, stelde ds. J. M. J. Kieviet, één van de initiatiefnemers van de ‘Verklaring van gevoelen’, vorige week op CIP.nl. Lees ook: CGK’ers organiseren crisisberaad: 5 belangrijke vragen over mogelijke kerkscheuring.