Waarom hebben christenen zoveel moeite met financiële schulden?
67 procent van alle millenials hebben langetermijnschulden. Als je gestudeerd hebt is dat percentage nog groter, maar liefst 81 procent. "Des te meer schuld geaccepteerd wordt als iets algemeens, des te meer christenen zich erover uitspreken omdat 'zonde' en 'schuld' synoniemen van elkaar lijken te zijn. Dit kan gevaarlijke gevolgen hebben waar we mee af moeten rekenen", zegt Andre Huffman in een blog van Relevant Magazine.
Het is geen geheim dat millenials zich in de schulden steken. Sommigen zien het zelfs als een eigenschap van die generatie. Een recent studie naar hun financiële situatie toont aan dat tweederde van de millenials in de Verenigde Staten langetermijnschulden heeft. Bij studenten is dat zelfs 81 procent.
Terwijl schulden steeds meer geaccepteerd worden, word ik mij er ook steeds meer van bewust dat er gesprekken tussen christenen over ontstaan. Zonde en schuld zijn immers bijna synoniemen van elkaar. Dit heeft gevaarlijke gevolgen en we moeten er mee stoppen voordat het zich verder verspreidt.
Christelijke mythes over schulden
Als je ook maar enige tijd hebt doorgebracht in de kerkcultuur, ben je wellicht bekend met de christelijke schuldenvrije studies. Je kent wellicht mensen die hun financiële idealen verkondigen alsog het 't evangelie is.
Ook al kunnen sommige van deze praktische tips erg behulpzaam zijn, ze kunnen ook het bijkomend effect hebben dat mensen schulden als zonde gaan zien. Zoals Dave Ramsey in zijn blog zegt: "Je in de schulden steken is onderdeel van een groter probleem. Je geeft niet zomaar grote bedragen uit zonder dat je een bepaalde leegte in je leven probeert op te vullen."
Aan de ene kant zou dit waar kunnen zijn. Soms kan onze zonden er toe lijden dat we schulden krijgen die we nooit hadden moeten krijgen. Maar aan de andere kant kan dit ervoor zorgen dat schulden aangaan altijd wordt gezien als iets zondigs.
Soms halen mensen dan verzen aan als Spreuken 22:7 om dit geloof te staven: "De rijken heersen over de armen, en degene die leent is een slaaf van degene die het uitleent."
Maar geen enkel vers over schuld in de Bijbel zegt dat het hebben van schulden een zonde is.
Schuld is geen zonde
Schulden zijn op zichzelf geen slecht iets. In feite kan schuld ons juist helpen om toegang te krijgen tot kansen die we anders niet gehad zouden hebben. Zoals leningen voor studenten het mogelijk maken dat ze kunnen studeren, of leningen helpen families in ontwikkelingslanden om hun brood te kunnen blijven verdienen. Dit is allemaal niet per se zondig.
Een lening afsluiten kan soms precies datgene bereiken wat we moeten doen. Een hypotheek mogen afsluiten kan Gods voorzienigheid in ons leven zijn.
Dat gezegd hebbende, als volgers van Christus worden we geroepen om onze harten en gedachten te toetsen op wat er werkelijk gaande is. Waarbij we de Heilige Geest vragen om onze verlangens aan Gods wil te toetsen en ons van onze zonden te overtuigen. Wanneer we overwegen om wel of niet schulden aan te gaan is het van vitaal belang dat we onszelf onderzoeken en dan de leiding van de Heilige Geest opmerken.
Ik heb bijvoorbeeld een keer een hypotheek genomen op een huis waar ik voor bad. Daarna nam ik nog een lening daar bovenop om dat "de meubels er niet goed uitzagen". Beide beslissingen zorgden voor schuld maar ik ben ervan overuigd dat de hypotheek geen zonde was maar die laatste lening wel.
Zonde en schuld
Ook als de zonde je in de schulden doet belanden maakt het hebben van schuld je nog niet zondig. Denk er maar eens over na: Gulzigheid kan mensen dik maken en gulzigheid is een zonde. Maar als dikke mensen weer normaal gaan eten zijn ze niet langer gulzig. Al kunnen ze nog jaren nodig hebben om terug op een gezond gewicht te komen. De gulzigheid is de zonde, niet het dik zijn van deze mensen.
Misschien hebben we op dezelfde manier ruimte gegeven aan begeerten of zelfzuchtige momenten waardoor we geld hebben geleend dat we niet nodig hadden. Maar dat betekent niet dat die schulden ook zonden zijn die boven ons hoofd blijven hangen.
Het moment waarop we de Heer van ons leven ook de Heer van onze financiën maken, ook al hebben we tonnen schuld, dan hoeven we ons er geen zorgen meer om te maken. De zonde komt niet door de schuld. Het komt door de keuzes die we maken, waardoor onze wil de voorkeur krijgt boven Gods wil.
Schuldenvrij worden kan een afgod zijn
Eén van de onverwachte gevolgen van het vergelijken van schulden met zonden is dat we - als we proberen heilig te leven - geobsedeerd kunnen raken met het uit de schulden geraken.
Sommige financiële adviseurs bepleiten dat je alles moet doen om zo snel mogelijk uit de schulden te komen. Dus dat houdt ook in dat je van alles moet gaan verkopen, een tweede baan neemt en dan alles opgeeft totdat je vrij van schulden bent. Gooi alles om, maak het je tot je topprioriteit.
Ik denk dat dit tot afgoderij kan leiden. Het suggereert dat niets zo belangrijk is in het leven van een persoon als het schuldenvrij worden, en dat is niet altijd zo. We zouden zo'n tunnelvisie ons er niet van moeten laten weerhouden om gul te zijn en kwalitatief tijd door te brengen met onze omgeving en te dienen in het Koninkrijk van God.
Op dezelfde manier is het continu in de gaten houden van een budget misschien een teken dat je je redding laat afhangen van een budget. Als het geld niet komt pas je je aan om het te laten kloppen, of je neemt nog een baan, of je slaat het etentje met je echtgenoot deze maand een keer over. In plaats van op Gods voorzienigheid te vertrouwen beginnen we in onszelf en ons budget te geloven.
We moeten er naar streven om financieel wijs en verantwoordelijk te zijn. Maar wanneer we zelf onze redders worden, missen we dat God ons kan laten zien wat Hij wil doen.
God lofprijzen in onze schuld
Ik ben hier niet om te pleiten voor een ongedisciplineerd uitgavenpatroon of onverantwoordelijk leengedrag. Als we het Woord van de Heer serieus nemen dan moeten we God eren met alles wat we hebben en doen, dat betekent ook heroverwegen hoeveel we spenderen en betrouwbaar zijn in het terugbetalen van wat we geleend hebben.
Wat ik wil zeggen is dat we ons leven moeten leven als volgelingen van Christus - mensen die de leiding van de Heilige Geest zoeken, incusief financiële keuzes, en meer op Gods voorzienigheid vertrouwen dan die van onszelf. Als we dat doen dan zal al het andere - inclusief schulden - precies daar zijn waar het moet zijn: In de handen van God tot eer en glorie van Hem.
Praatmee