Janneke Burger mocht niet op voetbal en werd dominee
Ze mocht als kind niet op voetbal van haar ouders en werd daarom dominee. “Ze hebben er later nog hun excuses voor aangeboden”, vertelt ds. Janneke Burger. Ze zit bij Andries Knevel aan tafel om te bespreken wat haar zo aantrekt aan het dominees ambt en waarom ze zo graag mensen over Jezus wil vertellen.
Janneke komt uit een familie met sportfanaten. “We mochten niet naar de Evangelische Omroep kijken, maar wel naar voetbal. Daar werd zelfs een televisie voor gekocht. De EO was evangelisch, dus dat kon niet, alleen de tekenfilms. We hadden dan wel weer het blad van de KRO.”
Nieuw hartje
Sommige studenten raken tijdens hun studie theologie het geloof in God kwijt omdat ze geconfronteerd worden met allerlei moeilijke vragen. Maar dat was niet het geval bij Janneke. “Ik heb er verschrikkelijk van genoten juist. Ik vond mijn tienertijd lastiger, waarin bepaalde vragen niet gesteld mochten worden. Ik heb mij altijd heel erg in de kerk thuis gevoeld, zeker als tiener. Ik zat in Leiden in een studentenkerk. Er was daar een grote diversiteit aan leden, we deden leuke dingen met elkaar. Het was een niet al te grote kerk en ik heb mij daar altijd welkom gevoeld. Dat zie ik als een voorrecht en het is voor mij altijd belangrijk geweest om mij ergens welkom en op m’n gemak te voelen.”
Vanaf groep 3 gaat Janneke naar een gereformeerde basisschool. Als één van de weinigen vraagt ze haar moeder om te “bidden voor een nieuw hartje”. Burger: “De anderen hadden dat dus niet. Ik ben theologie gaan studeren omdat ik het interessant vond. Als kind was ik al aantekeningen aan het maken in dagboekjes. Ik was echt een alfa-meisje.”
Gunfactor
Janneke gunt mensen God. “Dat klinkt misschien heel massief en vroom, maar dat is echt wat ik heel diep voel. Als dominee ben je heel betrokken op de mensen die je God gunt maar het is ook de kunst om daar niet te veel tussen te gaan staan. Meer dienstbaar, ik weet niet of ik daar zo goed in ben maar ik vind wel dat ik dat zou moeten zijn.”
Janneke’s grootste angst is om er alleen voor te staan en daarin speelt God een belangrijke rol. “Hij vervult daarin heel veel voor mij. Uiteindelijk sta ik er niet alleen voor in dit leven. Ik ben daar echt heel dankbaar voor. Als ik de verhalen over Jezus lees zie ik heel veel verlangen naar een goede wereld. Jezus zegt dat Hij gekomen om leven te geven in overvloed, dat ademt Hij zo uit. Ik weet nog dat ik mijn eerste kind kreeg en dat ik dacht: Dit is gewoon een te groot iets om te ‘hebben’. Je bent, als je een kind krijgt, echt langs de grens van leven en dood gegaan na zo’n bevalling, dat heb ik drie keer zo ervaren. Dat je dan gewoon op God terug mag vallen en kan bedenken: ‘Ik hoef dit niet te doen, Uw eeuwige armen zijn onder hem of haar. Maar ook voor mensen die zulk soort angsten niet ervaren, die alles zelf willen doen, is God enorm van betekenis.”
Ze vervolgt: “Elke keer als ik het evangelie lees merk ik dat het evangelie meer is dan dat ik bedenk. Het gaat erom je te laten uitnodigen. We mogen met open ogen en oren door Gods wereld gaan. We willen allemaal de fantastische ervaringen die iemand anders heeft. Maar geloof is ook een stap zetten en je door God laten vullen. God dringt zich niet op. Hij heeft een fluisterstem. Wil je de prachtige dingen die ik uit persoonlijke ervaring vertel of zet je zelf de stap? Ik geloof dat God ons overkomt maar dat het ook een bepaalde ontvankelijkheid van ons vraagt.”
Feest
Wanneer is Janneke door God verrast? “Zeker het afgelopen jaar heb ik mij door Hem uitgenodigd gevoeld. Dat zijn hele persoonlijke ervaringen. Ik heb er eerder mee geworsteld of God wel te vertrouwen is. Of Hij wel iets met mij wilde of alleen iets van mij vroeg.”
Twijfelt de dominee dan ook wel eens aan het bestaan van God? “Soms, als ik in de kerk zit en het verschrikkelijk saai is. Dan denk ik: ‘Zitten we hier niet allemaal een spelletje te spelen?’ Dan kan ik heel erg twijfelen en dan moet God mij weer overkomen. Als ik aan geloven denk, denk ik ook aan overvloed, lekker eten en feestvieren. Eén van de mooiste liedjes van Trinity gaat bijvoorbeeld over dat de tafel van overvloed voor je klaarstaat. God wil graag die gastheer in je leven zijn. Ik zeg hier wel heel erg één ding, dit is nog niet het hele verhaal natuurlijk.”
Zonder God zou Janneke zich hopeloos voelen. “Misschien zou ik best afleiding in allerlei dingen vinden, maar God geeft mij hoop om mensen te bereiken in deze wereld en ook hoop op een nieuwe wereld. Dat beeld van zijn eeuwige armen onder ons… Dat we hier niet maar een beetje niets zitten te doen op deze wereld. Dat zou zo troosteloos zijn. Ik kan terugvallen op Hem en dan bedoel ik niet dat ik Hem zie als een leunstoel. Misschien denken mensen dat ik het zo zie. Maar God zegt dat Hij graag naar mensen luistert, dus zoek Hem op. Ga iets doen en verwacht Hem tegelijkertijd.”
Praatmee