"Als klein kind zat ik vol energie. Ik was atletisch, hyper en had een slechte relatie met mijn moeder. Ze trok altijd meer naar mijn broer en daardoor dacht ik dat jongens meer liefde kregen. Ik begon in de leugen te geloven dat ik als meisje niet geliefd was en ik zag alles vervolgens door de lens van 'ik had een jongen moeten zijn'. Toen ik 8 was, werd ik misbruikt door een jongen die een jaar ouder was dan ik", vertelt Laura.

Laura raakt seksueel geïnteresseerd en ontdekt al op jonge leeftijd pornografie. "Ik probeerde om mijn vrouwelijkheid te benadrukken en aandacht te krijgen van de jongens. Ik sliep met jan en alleman en deed alles wat ze wilden. Hoe meer ik dat deed, hoe meer ze mij als vuilnis behandelden. Ik wilde niks meer met God te maken hebben en rende bij Hem weg."

Niets bevredigt Laura vervolgens nog op seksueel gebied en dan beginnen haar fantasieën van het jongen-zijn weer de kop op te steken. "Ik dacht dat dat was waarom ik geen relatie met een man kon hebben en ik ging nadenken over een gendertransformatie."

Laura gaat naar transgendersupportgroepen en hoort daar hoe dapper ze is dat ze hiervoor uit is gekomen. "Ze zeiden dat na een paar jaar niemand meer zou weten dat ik als vrouw geboren was. Ik wilde het bestaan van Laura uitwissen en begon het proces van transformatie. Ik nam hormonen, mijn stem werd lager en ik kreeg gezichtshaar. Ik was in de zevende hemel. Mijn lichaamsvormen begonnen te veranderen. In 2009 liet ik mijn naam veranderen in mijn paspoort en ik had een operatie gepland om mijn borsten in een meer mannelijke staat te brengen."

Tijdens de operatie overvalt de angst Laura. "Ik dacht dat er misschien geen weg meer terug zou zijn en dat ik definitief in de handen van Satan zou vallen. Ik vroeg God om mijn leven te sparen. Na de operatie vergat ik mijn gebed en God al gauw. Ook al was ik blij met het resultaat van de operatie, ik voelde mij nog steeds een vrouw. Ik was nog steeds dezelfde persoon maar dan zonder borsten. Dat was verschrikkelijk want ik dacht dat ik door de operatie echt een man zou worden."

Op een dag belt de moeder van Laura haar op. "Ik had jarenlang maar weinig contact met mijn ouders. Toen mijn moeder belde om een website voor haar bijbelstudie te maken had ik daar weinig interesse in. Maar ik maakte toch die website voor haar. Toen ik haar aantekeningen begon te lezen raakte ik enorm geïnspireerd door wat ik las over Gods gerechtigheid. Ik kreeg een ander beeld dan het beeld dat ik had: van een boze, oordelende God."

Van een sporadisch gesprek met haar moeder gaat Laura over tot het dagelijks bellen met haar moeder. "Op een dag had ik één of andere crisis in mijn leven en mijn moeder zei tegen mij: 'Schat, je moet gewoon op de Heer vertrouwen.' Ik had haar dat nog nooit horen zeggen. Ze was zo veranderd en ik wist dat het de kracht van God was die dat had gedaan."

Die nacht bidt Laura tot God. "Ik wilde echt een man van God worden. Ik dacht mijn identiteit in Christus te kunnen vinden maar wilde niet dealen met het feit dat ik een vrouw was. Er was zoveel pijn en schaamte verbonden aan wat al die mannen hadden gedaan en alle leugens die ik geloofd had. Na een maand huilen kreeg ik een helder visioen van Jezus. Hij zei: 'Vertrouw je Mij?'. Ik wist dat ik alles zou moeten overgeven en geen vrede zou hebben als ik het niet zou doen. Dus ik nam Zijn hand en liep weg van mijn identiteit op dat moment, mijn partner, mijn financiële zekerheid en mijn baan. Het leven dat ik zelf had opgebouwd liet ik achter voor Christus."

In onderstaande video vertelt Laura hoe het toen verder ging.

Beeld: Laura Perry