Hoe Erwin ernstig verslaafd raakte: "Ik wilde mijn pijn en verdriet niet voelen"
Het begon met een blowtje en al snel was de stap naar harddrugs gezet. De scheiding van zijn ouders speelde daarin mee. Erwin: "Ik blowde om mijn pijn en verdriet te verdoven."
In militaire dienst rookte hij zijn eerste blowtje, tijdens een klein kamp van ongeveer vijftien man. Acht jongens van de groep rookten een jointje, drie anderen gebruikten pillen. Zijn nieuwsgierigheid won het van de innerlijke waarschuwing dit niet te doen. "Ik ben altijd een beetje een sensatiezoeker geweest."
Na de scheiding van zijn ouders ging hij meer blowen. "Ik wilde mijn pijn en verdriet niet voelen. Sommige mensen denken dat blowen onschuldig is, maar zo zie ik dat zeker niet. Blowen heeft een verdovende werking. En als je bepaalde gevoelens aan het verdoven bent, dan werkt dat enorm verslavend. Blowen maakt je zowel geestelijk als lichamelijk verslaafd."
Coke
Na de scheiding liep het uit de hand. Al snel had hij aan blowen niet genoeg. "Een vriend kwam met coke aan-zetten. Als je eenmaal softdrugs gebruikt is de stap naar zwaarder spul snel gezet. Er was bijna geen drempel meer. Toen ik net begon met coke, was ik nog vrij open en sociaal. Maar dat werd snel minder. Ik werd een echte alleengebruiker en zonderde mijzelf steeds meer af."
Een half jaar gebruikte hij intensief: vier gram per dag, zeven dagen per week. "In dat halve jaar heb ik al mijn spaarcenten er doorheen gejaagd. Tussen de acht- en tienduizend euro." Hij trouwde en kreeg kinderen. Het lukte hem om af te kicken van de coke, maar dronk nog steeds bovenmatig veel alcohol. Gevolg: een vrouw die zich buitenspel voelde gezet en heel veel ruzie. Zijn vrouw zette hem op een gegeven moment voor het blok. Of minder drinken, of ik eruit. "Ik ben mijn vrouw tot op vandaag dankbaar dat zij toen de confrontatie met mij aanging. We hadden een goed gesprek. We besloten dat ik eerst naar de huisarts zou gaan. Hij verwees mij naar Waypoint. Daar ben ik een traject ingegaan."
Maat houden
Hij dacht nog: bij Waypoint ga ik leren om maat te houden. Maar al snel ontdekte hij dat dat niet werkte. "Zodra ik ook maar één slok nam, ging het mis, ik was niet in staat om maat te houden." Een paar maanden later was hij met mijn gezin op vakantie in Egypte. "Op de laatste dag besloot ik om de drank symbolisch achter te laten in Egypte. Vanaf dat moment heb ik geen druppel alcohol meer gedronken en er ook geen zware strijd meer over gehad."
"In mijn leven heb ik altijd een vaderfiguur gemist", zegt Erwin. "Mijn vader was er wel, maar hij was meer mijn werkgever dan mijn vader, omdat ik in zijn bedrijf werkte. Ik had zo’n behoefte aan iemand die mij vasthield, iemand die onvoorwaardelijk van mij hield." Toen hij een keer naar een christelijke gemeente ging, werd hij erg geraakt door de liefde van God. "Ik kwam in een soort rollercoaster terecht en keer op keer liet God mij zien: Ik ben jouw Vader."
Veel mensen in zijn omgeving heeft hij vergeving gevraagd. "Dat was heftig, maar ook heel mooi. Het werkt genezend. Je komt weer in de vrijheid te staan. Je staat weer in verbinding met je hart. Dat voelt fantastisch."
Waypoint wil het ontstaan, de instandhouding en het terugkeren van verslaving voorkomen door voorlichting, preventie en nazorg. We hebben aandacht voor jouw verhaal en kijken ook naar je omgeving. Samen zoeken we naar passende oplossingen. Waypoint is de plek waar je ondersteuning op maat vindt en mag groeien in eigenwaarde en vrijheid. Waypoint werkt waar mogelijk samen met vrijwilligers en lokale partners.
Praatmee