Kerk overweegt GKv te verlaten vanwege toelaten vrouwelijke ambtsdragers
De gereformeerde kerk vrijgemaakt (gkv) Capelle aan den IJssel-Noord wil 'zich niet medeschuldig maken aan de koers van een onschriftuurlijke manier van Bijbellezen'. De kerkelijke gemeente overweegt het kerkverband te verlaten naar aanleiding van het in 2017 genomen besluit om vrouwelijke dominees, ouderlingen en diakenen toe te laten. Dat schrijft de kerkenraad in een recente brief aan alle kerkenraden in de GKV en aan de generale synode.
Het vrouwenbesluit blijft een gevoelig punt. Vorig jaar werden in de GKv meer dan 20 verschillende bezwaarschriften ingediend bij de synode. Naar aanleiding van die bezwaarschriften concludeerde de commissie revisieverzoeken al dat het besluit om vrouwen tot het ambt toe te laten onvoldoende was onderbouwd. Naar aanleiding hiervan werd het rapport ‘Elkaar van harte dienen’ opgesteld. In september vorig jaar besloten GKv-synodeleden unaniem dat eerdere besluiten om de ambten voor de vrouwen open te stellen worden gehandhaafd.
'De synode benadrukt dat niemand gedwongen wordt in te stemmen met de visie van het rapport 'Elkaar van harte dienen'', merkt de GKv in Capelle aan den IJssel-Noord in deze brief op. 'Geen kerkenraad hoeft de vrouw in het ambt in te voeren. Daarmee lijken deze besluiten weinig gevolgen te hebben voor kerken die het niet eens zijn met de visie van het synoderapport. Toch is dat slechts schijn. Want als je deze synodebesluiten aanvaardt, aanvaard je daarmee ook dat de visie van het synoderapport bestaansrecht heeft in de Gereformeerde Kerken. Je zegt daarmee in feite dat je met de Bijbel om mag gaan, zoals in het synoderapport gebeurt. De synodebesluiten aanvaarden, betekent dat je de Schriftuitleg in het synoderapport in overeenstemming is met Gods Woord.'
'Hoe je het ook wendt of keert, deze synodebesluiten vragen ons wel degelijk te aanvaarden dat de vrouw in het ambt niet tegen de Schrift ingaat. In die zin binden ze het geweten van ieder die de overtuiging blijft toegedaan dat het wél tegen de Schrift ingaat.'
'De synode heeft een werkelijk inhoudelijke beoordeling van de revisieverzoeken op grond van de Schrift vermeden', vervolgt de kerkelijke gemeente in de brief. 'In plaats daarvan is de synode met nieuwe exegeses gekomen, waarvan men beweert dat ze niet op nieuwe hermeneutiek gebaseerd zijn. Zo blijft men volhouden dat het gewoon gaat om een legitiem verschil in Bijbeluitleg: Je kunt de Bijbel ook anders lezen. Als we nu weer bezwaren hiertegen inbrengen, welke garantie hebben we dan dat niet weer dezelfde procedure gevolgd wordt? Deze vraag klemt temeer, omdat de synode ook niet is ingegaan op de kritiek die, voordat de besluiten genomen werden, is uitgeoefend op het rapport 'Elkaar van harte dienen'. Terwijl de synode daar van tevoren kennis van heeft kunnen nemen. We moeten daarbij ook in rekening brengen dat deze besluiten passen in een ontwikkeling waartegen jarenlang gewaarschuwd is, zowel in binnen- als buitenland.'
'Daarom achten we het beter niet (of: niet realistisch om) de weg van revisie te gaan. Wél houden we een verplichting om onze broeders en zusters te waarschuwen en terug te roepen van de verkeerde weg. Daarom stellen we voor een appel te sturen naar de huidige synode van Goes, met daarin bezwaren tegen de genomen besluiten. Daarin zullen we de synode erop wijzen dat men de plicht heeft in te gaan op de concrete bezwaren die zijn ingebracht tegen de besluiten van de generale synode Meppel 2017 en de generale synode Goes 2020. Alleen dán kan helder worden of de Bijbeluitleg van de synodes voldoet aan Bijbelse regels voor de uitleg van de Schrift. Of het gaat om nieuwe hermeneutiek of niet. In de tweede plaats vragen we de synode te erkennen dat het strijdt met onze belijdenis van de duidelijkheid van de Schrift dat twee elkaar uitsluitende opvattingen en praktijken gelijk recht van bestaan krijgen in de kerken.'
'Als wij op een ongewijzigde manier blijven deelnemen aan het kerkverband, maken we ons daarmee medeschuldig aan de koers van een onschriftuurlijke manier van Bijbellezen. Dat mogen we niet doen. Bovendien zouden we daarmee metterdaad onze eigen beoordeling van de situatie relativeren. Als onze diagnose terecht is, kan het niet anders of dat heeft consequenties voor de vraag of en hoe wij concreet blijven meewerken binnen het kerkverband. De kerkenraad moet hierover besluiten nemen. (...) We willen steun zoeken bij zusterkerken om samen te duiden wat ons te doen staat.' Per brief zal de kerkelijke gemeente haar gewetensbezwaren toelichten aan zusterkerken en de generale synode van de GKv.
Praatmee