Horizon verbreden
Hoogendoorn tekent ds. Boot heel zijn leven als een denker, die zijn horizon altijd verbreden wil, die Russisch leert om de spanningen rond de Koude Oorlog beter te begrijpen, die een abonnement op drie kranten heeft om de ontwikkelingen in de maatschappij te volgen. Boven alles was hij een bijbelgeleerde, een typering waarmee we deze dienaar van het Woord in ere mogen houden. Veel dingen in de gemeente laat hij passeren, als hij maar vrijheid van preken heeft. ‘Boot en prediking. Het zijn bijna synoniemen’, schrijft Hoogendoorn.

Verre van een sociaal type was ds. Boot en een herdershond die achter de gemeente aanliep, wilde hij niet zijn. In de prediking beoogde hij wél herder te zijn, dicht bij de mensen te komen. Daartoe bood hij een uitleggende prediking met een bevindelijke gloed, hield hij zich strikt aan de gekozen tekst, waarbij de uitwerking breed, diepgaand en verrassend was. Om al deze zaken is deze biografie een spiegel voor ieder die nu het Woord verkondigen mag én voor elke ouderling die vandaag geroepen is mede opzicht te oefenen over de leer van de dienaar van het Woord.

Gereformeerde prediking
Het eigene van ds. Boot vind je ook in zijn stelling dat ware, gereformeerde prediking tot Gods eer is. Hij is de belangrijkste Hoorder, zodat het zou kunnen dat de gemeente zegt: ‘Er was vanmorgen niets aan’, terwijl de Heere zegt: ‘Ik heb vanmorgen met smaak geluisterd.’ Zó’n focus op je Zender drijft een predikant naar de studeerkamer en maakt minder afhankelijk van de mening van mensen.

De studiezin én de liefde van dr. Boot voor schepping en dieren maken dat hij zich over evolutie nadrukkelijk uitspreekt, in een tijd waarin dit thema nog niet gepolariseerd is. Meer dan eens komt dit terug in deze biografie, de these van ds. Boot dat ‘als je op je verstand vertrouwen gaat, je bij de evolutieleer terecht zou komen’, terwijl hij de evolutietheorie een ‘godloze leer’ noemt.

Sociaal verkeer
De sterke focus op (de voorbereiding van) de preek en de catechese betekent dat het pastoraat er bij ds. Boot bekaaid afkomt, wat zijn echtgenote zoekt te compenseren. Het maakte dat zijn vicariaat bij ds. L. Blok in Capelle aan den IJssel over moet, waarna ds. W.L. Tukker uit Katwijk zich over de student ontfermt. Ook in het sociale verkeer was ds. Boot wat onhandig, wat door Hoogendoorn als ‘bijzonder gedrag’ getypeerd wordt. Als persoon blijft ds. Boot een ‘beetje een raadsel’. In de gemeenten zal dit een punt van aandacht geweest zijn, in onze huidige tijd zou het echt lastiger geweest zijn.

En tegelijk, als dit onhandige de schaduwzijde is van een gepassioneerdheid om het Woord van God recht te doen, uit te leggen en toe te passen, gebruikt God ook deze dienaars van het Woord. Zou ieder die iets profetisch in zich heeft, in het sociale en maatschappelijke niet wat onhandig kunnen zijn? Dit is een vraag, geen stelling. Soberheid, eenvoud, oprechtheid zullen bij ds. Boot de sociale onbeholpenheid beslist gecompenseerd hebben.

Piet Vergunst is hoofdredacteur van De Waarheidsvriend. Klik hier om het volledige artikel te lezen.