Principiële christenen worden paria’s van de inclusieve samenleving
De moderne westerse maatschappij is trots op haar inclusieve samenleving. Iedereen is gelijk, iedereen mag erbij horen, ieders mening mag gehoord worden. Niemand is uitgesloten. Nou ja, niemand?
De leider van de Britse Labour partij, Keir Starmer, beging een doodszonde, nota bene op Goede Vrijdag. Hij bezocht in Londen een kleurrijke immigrantenkerk, de Jesus House gemeente. Deze kerk behoort tot de ‘Redeemed Christian Church of God’-denominatie, die zijn oorsprong heeft in Nigeria. In een tweet prees Starmer deze kerk als een prachtig voorbeeld van dienstbaarheid aan de wijdere gemeenschap in deze coronapandemie. Zij runnen een voedselbank en dienen als vaccinatiecentrum.
Meer verbindend en politiek-correct kan het niet, zou je denken. Maar Starmer maakte een grote fout. Hij was vergeten deze kerk af te meten aan de enige absolute maat die tegenwoordig geldt om recht te verkrijgen op erkenning in de samenleving. Er klonk fel protest vanuit LBGTI-hoek. De Redeemed Cristian Church of God houdt vast aan een traditionele Bijbelse seksuele ethiek. Halsoverkop bood Starmer zijn excuses aan voor het bezoek. Hij verzekerde de Britten dat hij tevoren niet op de hoogte was geweest van het onacceptabele standpunt van die kerk. Zijn bezoek was absoluut misplaatst, gaf hij toe.
Al het goede sociale werk van deze kerk doet, het geestelijke onderdak dat zij veel gelovigen met niet-Westerse achtergrond biedt en alle hulp bij integratie en verbinding, tellen niet mee. Dat alles wordt weggestreept tegen het enige wat telt: Wat is jouw seksuele moraal? Hoe kijk je aan tegen het homohuwelijk?
Was Starmer werkelijk zo onwetend? De culturele en godsdienstige achtergrond van immigranten van niet-Westerse achtergrond staat, wat huwelijksmoraal betreft, doorgaans haaks op de Westerse seksuele moraal. Als leider van een partij die zich opwerpt als kampioen van minderbedeelden en migranten, moet hij daar toch weet van gehad hebben. Of ging hij er – heel naïef – vanuit dat je in een inclusieve samenleving immigrantenkerken niet mag afrekenen op één ‘fout’ standpunt?
Moeten immigranten van diverse etnische en culturele achtergronden hun godsdienstige en ethische bagage aan de grens laten doorzoeken door een soort gewetensdouane? Blijkbaar moeten ze hun overtuiging inleveren om erkend te worden. Zo niet, dan verdien je de status van paria. Stoppen Labour-prominenten nu ook hun bezoeken aan moskeeën, die doorgaans geen voorstander van het homohuwelijk zijn? Of hanteren zij dan andere politiek-correcte normen?
Jesus House mag er niet bij horen, ondanks haar etnische veelkleurigheid en haar goede werken. De verplichte schuldbekentenis en excuses van Starmer getuigen van ideologische tirannie die doet denken aan China onder Mao. O ja, er is vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst. Maar die vrijheid geldt alleen als men bereid is zijn eigen godsdienst als folklore te behandelen in plaats van diepgewortelde overtuiging.
Echte vrijheid van godsdienst betekent ook vrijheid van geweten. Die gewetensvrijheid staat in de Westerse maatschappij onder druk, met name wat betreft seksuele moraal. Er wacht orthodox gelovigen een moeilijke tijd. Wat betekenen Starmers excuses bijvoorbeeld voor rooms-katholieke leden van de Labour Partij die met Pasen naar de kerk gingen? Onlangs heeft de paus nog gesteld dat het sacrament van het huwelijk alleen voltrokken kan worden in een relatie van een man en een vrouw, al zijn begrip voor katholieken met homoseksuele gevoelens ten spijt.
Zullen christenen die vasthouden aan de Bijbel als absolute norm voor het leven straks nog een stem mogen hebben in het openbare leven?
Bovenstaand artikel verscheen eerder op Zaut.org, een initiatief om een christelijk, actueel, profetisch en nuchter geluid te laten horen in Nederland. Klik hier om de website te bezoeken.
Praatmee