Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
God
17 maart 2021
door
Mark Wortman
Waarom ons leven Great Reset goed kan gebruiken
De coronacrisis houdt de wereld nu al een jaar in haar greep. Deze periode zorgt voor een enorme impact op de samenleving. Waar eerst vooral aandacht was voor de fysieke gezondheid van mensen, komt er nu steeds meer aandacht voor de psychische gezondheid. Ook de financiële gevolgen van de maatregelen krijgen steeds meer aandacht. Wat zijn de effecten van deze crisis voor onze kinderen op de langere termijn? Hoe moeten de overheidsfinanciën ooit terugbetaald worden en wat zijn de gevolgen voor de levensvatbaarheid van bedrijven? De roep om de economie te heropenen is momenteel dan ook groter dan ooit in deze crisis.
Een opmerking die je hierbij ook steeds vaker hoort, is ‘The Great Reset’ die wereldwijd zou worden nagestreefd. Met ‘The Great Reset’ wordt gedoeld op een opmerking van Klaus Schwab. Hij is oprichter en voorzitter van het World Economic Forum (“WEF”), dat The Great Reset inmiddels als visie op de agenda heeft staan. Voor degenen die hier minder bekend mee zijn: het WEF is een internationaal forum waar gesproken wordt over de wereldeconomie en nieuwe economische systemen. Een van de bekende evenementen die het WEF organiseert, is de jaarlijkse bijeenkomst in Davos waarvoor veel invloedrijke regeringsleiders, CEO’s en wetenschappers worden uitgenodigd.
In wezen vind ik een Great Reset niet rechtvaardig. Ja, een reset is prima, maar niet als wij er slechter van worden.
Deze Klaus Schwab heeft onder andere gezegd dat de coronacrisis duidelijk heeft gemaakt dat ons financiële systeem geheel ontwricht is. De schuldenberg groeide voor corona al terwijl de mondiale productie verder achterblijft. Daarnaast is er een al maar groeiende ongelijkheid in de wereld en is er volgens hem ook nog een klimaatcrisis. In deze setting heeft Schwab tijdens de conferentie in juni 2020 gezegd dat een Great Reset nodig is. Een Reset om op wereldschaal belangrijke veranderingen door te voeren op het gebied van economie, klimaat, gelijkheid, technologie en politiek.
Tegelijkertijd zorgt The Great Reset bij veel mensen voor onrust en velen zien deze ontwikkeling als een complot. Door anderen worden criticasters juist weer weggezet als complotdenkers. Ik wil mij niet mengen in de discussie hoe deze ontwikkeling geplaatst moet worden en wat het doel ervan is. Daar gaat het mij ook niet om. Wel ben ik geïnteresseerd in het antwoord op de vraag waarom deze ontwikkeling zoveel emotie oproept. Ik schrik in ieder geval van deze opmerkingen en zal hier niet de enige in zijn.
Een Great Reset klinkt voor het welvarende deel van de wereldbevolking immers niet zo aanlokkelijk. Het kan zijn dat wij bang zijn om onze welvaart te verliezen. Wij als Nederlanders hebben toch zelf onze welvaart opgebouwd? Het is toch niet aan ons te wijten als andere landen er een potje van hebben gemaakt? Daar hoeven wij onze welvaart toch niet voor op te offeren? Sterker nog: dan beginnen we van vooraf aan en profiteren niet de inwoners maar de corrupte regeringsleiders in derdewereldlanden van deze herverdeling. In wezen vind ik een Great Reset daarom niet rechtvaardig. Ja, een reset is prima, maar niet als wij er slechter van worden.
Je koopt een stuk land of een woning voor de verhuur van iemand die er noodgedwongen vanaf moet en na 50 jaar geef je het terug aan de oorspronkelijke eigenaar. Onvoorstelbaar. Maar niet in Gods Koninkrijk.
Terug naar het jaar 1450 voor Christus. De Israëlieten zijn vertrokken uit Egypte en zijn onderweg naar het Beloofde Land. Tijdens deze tocht geeft God regels aan het volk van Israël. In onze tijd klinkt dat vreemd, maar zeker in die tijd waren deze regels een geschenk van God aan het volk Israël. Er was geen andere god die op deze manier een verbond, een relatie, met mensen wilde aangaan. Er waren regels nodig om God te leren kennen, een samenleving in te richten en vanuit vrijheid te kunnen leven. Het volk had immers 400 jaar als slaaf in Egypte geleefd en ineens kregen zij een eigen land om daar te gaan wonen. Zonder regels zou dat nooit lukken, laat staan het inrichten van een samenleving die aan Gods bedoelingen voldoet.
Een van de ingestelde regels is de invoering van het sabbatsjaar. In het sabbatsjaar, elk zevende jaar, mocht land niet worden bewerkt en mocht er door de eigenaar niet worden geoogst. Wat er groeide, mocht door iedereen – ook de armen – geplukt worden. Na zeven sabbatsjaren, dus eens in de 50 jaar, was er een jubeljaar. Het jubeljaar was een hersteljaar waarbij bezit in ere werd hersteld. Land werd teruggeven aan de oorspronkelijke eigenaar en schulden werden kwijtgescholden. Er vond een economische herverdeling plaats. Met deze instelling werd voorkomen dat er een te grote kloof tussen rijk en arm ontstond. Wij kunnen ons dat niet voorstellen: je koopt een stuk land of een woning voor de verhuur van iemand die er noodgedwongen vanaf moet en na 50 jaar geef je het terug aan de oorspronkelijke eigenaar. En eventuele restschulden worden daarbij kwijtgescholden! Onvoorstelbaar. Maar niet in Gods Koninkrijk. Daar gelden andere wetten. God geeft ons regels om een sociale maatschappij te blijven; Hij geeft om het welzijn van elke individu.
Maar het jubeljaar is méér dan het houden van deze regels. God belooft zelfs zegen aan de Israëlieten als zij die regels in acht nemen! Zo zou er in het jaar voorafgaand aan het sabbatsjaar voldoende oogst zijn om drie jaar van te leven. Ook belooft Hij niet alleen voldoende regen zodat het land zal bloeien, maar ook rust en een sterke natie. Hoe mooi is dat! Maar ook tegenstrijdig en confronterend. God vraagt ons iets te doen wat tegen onze eigen economische regels en tegen onze logica in gaat. Dit vraagt om overgave van onze kant. God verlangt van ons dat wij in vertrouwen op Hem onze levenswijze drastisch veranderen. Binnen het Koninkrijk van God gelden namelijk andere regels. Wie geeft, zal ontvangen. Wie zijn leven verliest, zal het winnen. Gelukkig hoeven wij dat niet alleen te doen. Bij het begin van Zijn bediening zegt Jezus namelijk: Ik ben het jubeljaar.
“Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is opgekomen, dat is wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben (1 Kor. 2:9).”
Ons leven is rijp voor een Great Reset.
Bovenstaand artikel is toegestuurd door CIP-lezer Mark Wortman.
Deel dit artikel op: