Ds. P. van der Kraan begint zijn antwoordt met een anekdotisch verhaal. "Een leerkracht had in een hogere groep van de basisschool heel sober verteld over Davids overspel met Bathseba. Na afloop van de vertelling stelde hij de leerlingen de vraag hoe het mogelijk was dat David, man naar Gods hart, zo had kunnen zondigen? Eén van de leerlingen stak de vinger op en antwoordde: 'Ik denk dat David zijn ochtendgebed vergeten was'.

Conclusie: als kinderen van God zich niet geestelijk wapenen door het zwaard van de Geest, Gods Woord, te hanteren en een aanhankelijk gebedsleven te leiden zijn ze een gemakkelijke prooi van listen en verleidingen van de boze. Het is een voortdurende opgave om je daarin te oefenen, maar deze ‘schuilplaats’ (in het Woord en het gebed) beveiligt ons alleen tegen de aanvallen van de boze."

Om nogmaals de geschiedenis van Davids overspel met Bathseba erbij te betrekken: in 2 Samuël 11:1 staat duidelijk dat het de tijd was dat de koningen (ten strijde) uittrokken. David stuurt er echter zijn generaal Joab met zijn leger op uit om te strijden tegen de Ammonieten. Veelzeggend wordt eraan toegevoegd: maar David bleef te Jeruzalem. In Israël gingen de koningen mee de strijd in. In dit geval niet. Met het trieste gevolg van het overspel. Is dit niet een terloopse aanwijzing dat het verzaken van taak en roeping tot ontsporing kan leiden?

David krijgt van de profeet Nathan te horen (2 Sam. 12: 10): het zwaard zal van uw huis niet wijken. Salomo krijgt te horen dat mede als gevolg van zijn afgoderij het rijk na zijn dood zal worden gescheurd. (1 Kon. 11:9-13). Dat zijn geen geringe gevolgen van de zonde. Dat geeft aan dat we wel dagelijks mogen bidden om door de Heere in en bij Zijn genade bewaard te mogen worden", geeft de hervormde predikant uit Arnemuiden mee.