'Ik ben bang dat God mij straft vanwege godslasterlijke gedachten'
"Sinds korte tijd heb ik last van godslasterlijke gedachten. Ik ben bang dat de Heere mij erg zal straffen omdat de godslasterlijke gedachten niet ophouden. Dan ben ik blij als ik een dagje weg ga en ik niet meer hoef te denken aan al deze twijfelende gedachten. Ik vind het moeilijk om te zien of dit het werk van de duivel is of dat ik inderdaad ten diepste de Heere niet wil volgen. Ik hoor hier zoveel mensen zeggen dat ze bekeerd zijn. Ik kan dat niet met zekerheid zeggen. Hoe kom ik daar?", aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl.
"Er is angst bij je dat God je niet vergeeft en dat je zonden te ernstig zijn", merkt ds. P. Roos op. "Ik heb eigenlijk maar één antwoord op wat je kwelt: besef dat het vlees nooit bekeerd wordt. We zijn zondaar en dat levert al deze tegenstrijdigheden op. Aanvaard jezelf gerust als zondaar. Natuurlijk niet uit gemakzucht, maar als noodzakelijke zelfkennis. Paulus voelde zich vleselijk, verkocht onder de zonde (Rom. 7:14). Erger kan het bij jou en ons niet worden. En Paulus was wel echt veranderd en gelovig. Waarom jij dan niet?
Ik heb eens een echt gelovige vrouw gekend, die met tranen in haar ogen zei dat ze bang was voor verharding. Haar tranen spraken haar vrees tegen. Het is natuurlijk wel goed, dat je bang bent voor elk teken van verval, maar je zult je eigen angst en zorg altijd weer opnieuw blijven onderzoeken en wantrouwen. Niet doen dus! Aanvaard het, laat het gaan. Je krijgt dat boze vlees er niet onder. Het zal zich steeds sterker willen verzetten.
Geloof dat de Heere machtig en gewillig is, je te redden en te sterken. Daar hebben we geen wiskundige zekerheden van, maar wel een geloofszekerheid. Je angst zoekt altijd weer de zwakke punten op, maar dat is juist overtrokken. (...) Besef ook dat het leven een strijd is. In de wereld, maar vooral ook in het leven met de Heere. Strijd de goede strijd des geloofs!", aldus de christelijke gereformeerde emerituspredikant.
Praatmee