Wat het seksschandaal van Ravi Zacharias tot iedere christen te zeggen heeft
Ravi Zacharias was een bekende, christelijke spreker met een miljoenenpubliek. Na zijn dood doken er echter steeds meer verhalen van seksueel misbruik rond zijn persoon op. Inmiddels is een grootschalig onderzoek naar deze verdenkingen afgerond en blijkt hij daadwerkelijk een aantal vrouwen seksueel misbruikt te hebben. Michael Brown van de Christian Post vertelt in een uitgebreide column hoe wij als christenen kunnen reageren op een schandaal als dat van Ravi Zacharias.
Na het schokkende en tragische nieuws omtrent de seksuele escapades van Ravi Zacharias kreeg ik een vraag van een student: "Zou je iets kunnen schrijven over deze schandalen? Ik weet dat dit christenen in een wervelstorm van twijfel brengt."
Ze vervolgde: "Ik denk dat mensen zich afvragen hoe iemand die zo veel mensen tot Jezus leidde zo betrokken was bij doelbewust zondigen? Wanneer dit gebeurt bij iemand met zoveel invloed dan worden ze in een storm van twijfel gedreven."
Iedereen kan een dubieus leven leiden
Jarenlang heb ik leraren en studenten onderwezen dat het maar al te gemakkelijk is om een dubbelleven te leiden. In zekere zin leren we allemaal om ons leven op te delen in verschillende stukken.
Stel je voor dat je een leraar bent die een in een moeilijke financiële situatie zit op de rand van de afgrond. Dit trekt je aandacht tijdens elk moment van je leven, behalve als je lesgeeft aan de kinderen. Dan toon je je glimlach en doe je alsof er niks aan de hand is.
Zelfs ouders leren dat in hun eigen huis te doen. Omdat ze hun kinderen geen boosheid of andere negatieve emoties willen tonen. We leren allemaal om te acteren op een bepaald niveau.
Helaas is dit ook het geval bij predikanten en dominees. Wij leren ook om mooi weer te spelen, op manieren die op het eerst oog zelfs nobel lijken. Je bent bijvoorbeeld voorganger van een kerk en vlak voordat je een preek wil geven om de kerk te bemoedigen hoor je dat een goede vriend zelfmoord heeft gepleegd. Je bidt God om hulp, verloochent jezelf en preekt vurig. Na afloop barst je in huilen uit.
Of je komt aan na een vlucht van 10 uur, met vertraging, terwijl je aantal een afspraken hebt. Daardoor moet je gelijk vanaf het vliegveld door naar je eerste spreekbeurt. Je hebt een jetlag, weet niet hoe laat het is en je geest is vertroebeld. Je bidt God om genade en tot je eigen verbazing geef je een geweldige preek.
Er was eigenlijk geen tijd om je gedachten op een rijtje te krijgen, geen tijd om rustig voorbede te doen of om even bij te komen en te herstellen. Toch werkte Gods Geest door je heen. Dit wordt al gauw een gewoonte. Geen voorbede, geen voorbereiding. Alleen bediening. Je bent een routinier geworden - en ik bedoelde dat in de slechtse zin van het woord. Het kan iedereen overkomen.
Hetzelfde geldt voor verborgen zonden in je leven. Het kan jaren of zelfs tientallen jaren duren voordat deze zonden ons achterhalen. Maar ondertussen verteren ze ons van binnenuit. Gedurende die tijd zijn we acteurs geworden, die zichzelf opgedeeld hebben. Er is het publieke optreden, de bediening en ons verborgen ik.
Hoe langer dit duurt, hoe harder onze harten worden. We worden steeds hypocrieter, meer gepolijst en afwijkender. We stoppen onze zonde niet alleen op een bepaalde plek in ons leven weg, we rationaliseren die zonde ook. We zouden de zonde zelfs kunnen gaan rechtvaardigen. "Ik ben een man van God die alles opoffert voor de bediening. Natuurlijk mag ik onderweg wat fouten maken!"
In het Nieuwe Testament bestrafte Jezus de Farizeeën dikwijls. Maar andere bronnen geven aan dat dit zeer gewaardeerde religieuze leiders waren. Toch zei Jezus tegen sommigen van hen. "Wee uw gebeente, leraren van de wet en Farizeeën, jullie hypocrieten! Jullie maken de buitenkant van het servies schoon maar de binnenkant zit vol met hebzucht en zelfingenomenheid. Blinde Farizeeër. Eerst moet je de binnenkant schoonmaken en dan zal ook de buitenkant schoon worden."
"Wee uw gebeente leraren van de wet en farizeeërs, jullie hypocrieten! Jullie lijken op witgewassen graftombes. Die er mooi uitzien van de buitenkant maar van binnen vol zitten met dode beenderen en alles wat onrein is." (Mattheüs 23:25)
Om het nog maar eens te herhalen: dit kan een ieder van ons overkomen. Daarom zouden we allemaal een moment moeten nemen om ons af te vragen: "Leef ik een dubbelleven?"
Het probleem, met name voor een christelijke leider, is dat het erg moeilijk is om schoon schip te maken en om hulp te vragen. Zelfs als je maar een gewone arbeider bent is het niet makkelijk om aan je vrouw te vertellen dat je worstelt met pornografie. Of dat je een emotionele band bent aangegaan met een collega.
Hoe lastig is het dan voor christelijke leiders om schoon schip te maken? Toch is dat wat we allemaal moeten doen als we onszelf zien worstelen. Aanspreekbaar kunnen zijn, hoe pijnlijk dat ook is voor de korte termijn, is een gave van God voor de lange termijn.
De tragedie is dat als we hier niet mee stoppen en niet om hulp vragen we twee verschillende leven kunnen leiden, zelfs tot op het punt waarop we onszelf compleet om de tuin leiden. Dit feit alleen al moet ons in het hier en nu brengen.
2. Gods gaven en roeping zijn onherroepelijk
Toen Paulus bovenstaande titel opschreef in Romeinen 11:29 sprak hij specifiek over het land Israël. Maar we lezen ergens anders in de Bijbel ook voor individuen kan gelden. Soms ben ik tot het diepst van mijn ziel geraakt bij het lezen van Richteren 16. Waar je leest dat Simson die door God toegerust werd met bovennatuurlijke kracht en opgevoed werd om Israël te bevrijden van haar vijanden, slaapt met een Filistijnse prostituee. Dit was een verschrikkelijke daad, niet alleen omdat het een seksuele zonde betrof maar ook nog eens een seksuele zonde was met de aartsvijand van Israël.
In de tekst staat dat toen de Filistijnen kwamen om Simson aan te vallen hij "de stadspoorten optilde en ze op zijn schouders naar de top van de heuvel droeg". (Richteren 16:3)
Kun je het je voorstellen? Hij had net seks gehad met een Filistijnse prostituee. Hij is schuldig en onrein. Toch bezit hij nog een bovennatuurlijke kracht. Gods Geest werkt nog steeds. Hoe ontnuchterend en hoe beangstigend.
Word niet in beslag genomen door iemands geestelijke gave.
3. Laat God waarheid zijn en elke man een leugenaar
Wat als je tot geloof ben gekomen door het onderwijs van Ravi? Wat als je ontzettend geholpen bent door één van zijn preken? Wat als je naar hem toe ging als je door een geestelijke of intellectuele crisis ging?
Dan is het natuurlijk erg lastig om nog één van zijn boeken of preken te lezen of te luisteren. En terecht. Maar dat betekent niet dat wat hij uitsprak fout was. Ik kan mij voorstellen dat hij oprecht was in zijn preken. Hij wilde graag anderen helpen de waarheid te vinden.
Het blijft een feit dat een atheïst de woorden uit de Bijbel hardop kan lezen en dat deze woorden niet minder waar zijn dan wanneer Petrus of Paulus deze woorden uitspraken. Zo kan ook de man die een pakketje bij je aflevert een slechte vader en man zijn. Maar dat verandert de inhoud van het pakje niet.
Daarom zegt Paulus in Romeinen 3 vers 4: "Laat God de waarheid zijn en elke man een leugenaar. In dat opzicht kunnen alleen de Heer en zijn Woord jouw absolute, totale en volledige vertrouwen hebben."
De volledige column met de in totaal 13 punten van dr. Michael Brown vind je hier.
Praatmee