Hilde - derdejaars Pabo - geniet erg van kinderen en ziet het als een privilege iets te kunnen betekenen in hun opvoeding. Ze wil kinderen graag iets meegeven over hoe zij zich kunnen vormen tot de persoon die ze zijn maar vooral over wie God is en hoe Hij hen wil vormen. William is 23 jaar oud en in het dagelijks leven werkzaam als adviseur kantoorinrichtingen. Daarnaast volgt hij een HBO-opleiding commercieel management.

William: “De vraag die ik mezelf wel eens stel is: wat heeft dit alles mij te zeggen?” Deze coronaperiode ziet hij voor zichzelf als positief. “Ik heb meer tijd om met God door te brengen.” Hilde ervaart wel beperkingen. “Sommige dingen worden wel erg beperkt doordat je nu niet bij elkaar kunt komen. Het is dan een beetje zoeken naar wat wel kan. Het lastige vind ik soms om te bepalen wat verantwoord is. Wat is je taak als christen? Moeten we elkaar opzoeken, of moeten we juist erg voorzichtig zijn?“

Eenzaamheid
Veel jongeren hebben te maken met eenzaamheid. Hilde: “Als ik puur naar mijzelf kijk, dan heb ik daar eigenlijk geen last van.” Voor William ligt dat anders: “Eenzaamheid is een groot woord, maar ik merk wel dat ik minder contact heb met klasgenoten en vrienden.” Hilde constateert dat de motivatie om te studeren bij klasgenoten wel lager is. “Het overzicht is kwijt, veel studenten geven aan dat ze het missen om op school te zitten en met elkaar te kunnen discussiëren. Of dit nu echt eenzaamheid is, dat weet ik niet maar het studentengevoel ontbreekt.”

Geloof
William: “Ik denk dat mijn geloof is versterkt de afgelopen periode. Ik voel me vaak meer verbonden met God. Ik denk dat veel mensen stil zijn gezet doordat veel is weggevallen dat anders veel tijd in beslag nam. Klanten zeggen wel eens aan dat ze niet weten wat ze moeten doen in deze tijd. Ze zitten zo vast in patronen en vaste routines, die vallen nu allemaal weg. Dan is de mens ineens heel klein, als alle houvast wegvalt. Ik merk dat men vragen gaat stellen als: ‘Wat heb ik eigenlijk met mijn leven gedaan en wat wil ik er nu mee?’. Dat herken ik zelf ook.”

Hilde: “In het werk met collega’s heb ik nu meer aanknopingspunten om gesprekken te hebben over het geloof. Dat zet mijzelf ook weer op scherp. Collega’s mopperen soms over wat er nu allemaal wegvalt, zoals feestjes en zo. Ik denk dan van: ‘Hé, waar komt nu je echte vreugde vandaan?’ en ‘wat maakt je blijvend gelukkig?’. Dat zijn vragen waar ik dan een antwoord op probeer te zoeken.”

Leeftijdsgenoten
William: “Ik hoor veel vrienden over wat ze lastig vinden vanwege alle beperkingen, er kan heel veel niet. Ondanks dat we niet ergens een drankje kunnen doen, besef ik wel wat we nog allemaal van God krijgen, waar we dankbaar voor mogen zijn. Ik probeer anderen hierdoor te bemoedigen. Er is nog zoveel moois in het leven ondanks corona.”

Hilde: “Ik merk dat veel jongeren er behoefte aan hebben elkaar te ontmoeten. Bijbelstudie doen we nu bijvoorbeeld online. Pas zei iemand dat het vrijhouden van deze avond voor hem absolute prioriteit heeft. Tof dat we zo toch bij elkaar kunnen komen. Juist nu is dit zo belangrijk!”.

William: "Ik denk dat er veel jongeren zijn die ongemerkt wel eenzaam zijn en het moeilijk vinden hun tijd goed in te vullen. Ik heb mijn WhatsApplijst erbij gepakt en mensen die ik al een tijd niet gesproken heb een appje gestuurd. Dit creëert voor mij een nieuwe mogelijkheid om mensen op deze manier bij te staan.”

Meegeven
Hilde: “Wat ik anderen zou willen meegeven is: laat je niet beperken door de onmogelijkheden die er zijn. Er zijn nog zoveel dingen wel mogelijk. Laat je niet beperken en gebruik wat wel kan.” William: “Het is ook mooi om de kerk erbij te betrekken. Het is nu makkelijk om niets te doen omdat niemand iets doet maar ik denk dat het draait om bewust initiatief te durven nemen. Dat is voor mijzelf ook een bewustwording. Je hoeft niet te wachten tot iemand anders iets onderneemt, je kunt zelf iets ondernemen.”

Hilde: “Snel duidelijkheid is belangrijk. Laat jongeren meedenken, soms hebben zij namelijk hele goede ideeën.” William: “Ik hoorde pas een spreker zeggen: ‘Waarom niet doordeweeks met een paar mensen het heilig avondmaal vieren?’. Hoe vast zitten wij in onze gewoontes? Zijn die gewoontes echt Bijbels? Deze tijd vraagt om vernieuwing en verandering. Sta daar alsjeblieft ook voor open. Sluit niet direct de deur voor andere ideeën.”

Samenwerken
Hilde: “Kerken gaan samenwerken, dat is mooi. In deze tijd worden de verschillen in kerken minder belangrijk terwijl de kern blijft staan. William: “Wat ik zie is dat er weinig verandering is als het gaat om het zien van nieuwe mogelijkheden. Als je het bijvoorbeeld hebt over het heilig avondmaal wordt er niet gekeken hoe we dit kunnen invullen in deze tijd. Het ligt heel gevoelig om iets te doen dat we niet gewend zijn. Probeer te kijken naar de mogelijkheden in plaats van vast te houden aan hoe het altijd ging.”

Ouderen
William: “Sluit je aan bij een vrijwilligersorganisatie en ga bijvoorbeeld boodschappen doen voor oudere mensen.” Hilde: “Er is een programma waarbij je wordt gekoppeld aan iemand die ouder is. Bellend, append of mailend kun je elkaar versterken in het geloof. Mannen en vrouwen die al wat ouder zijn en steviger in hun geloof staan worden zo gekoppeld aan jongeren. Sta open voor het contact met oudere mensen in je gemeente, die misschien ouder en wijzer zijn dan jezelf. Sta er voor open om van hen te leren. En dat is dubbel, jij helpt hen en zij kunnen jou helpen!” William: “Ik denk dat dit een hele mooie tip is: zoek medegelovigen op!”

Student Leendert Guiljam en Spreker/Trainer Hans Borghuis maken een serie artikelen over (christelijke) jongeren in coronatijd. Lees hier het volledige interview met Hilde & William.