Het evangeliewerk mag geen melkkoe zijn
Op deze website wordt regelmatig het welvaartsevangelie bekritiseerd. Dat welvaartspredikers leven als filmsterren zien we als Nederlanders doorgaans als aanstootgevend. Maar niet alleen welvaartspredikers kunnen miljoenen binnenharken met het evangelie.
Onlangs publiceerde ‘The Roys Report’ een onderzoek naar invloedrijke orthodox-gereformeerde theoloog en predikant John MacArthur (foto boven). Ook in het Nederlands zijn diverse boeken van hem vertaald, zoals de serie ‘De waarheid over…’ uitgegeven door Den Hertog. Hij schreef meer dan 150 boeken, waaronder een studiebijbel waarvan er meer dan een miljoen verkocht zijn. Een grote jongen dus, en iemand die meer dan eens felle kritiek uitte op welvaartspredikers, die volgens hem alleen maar op geld uit zijn.
Zelf is hij betaald voorganger van een kerk van 8000 zielen en heeft daarnaast verschillende bedieningen waaruit hij een salaris trekt. De royalties van de vele boeken die hij geschreven heeft, komen daar nog bij. Die salarissen zijn beslist niet mis. Ook zijn familieleden hebben bestuursfuncties en profiteren financieel in grote mate van de bediening. MacArthurs imperium is 130 miljoen dollar waard en heeft een belastingvrije jaaromzet van 70 miljoen. Zelf heeft MacArthur drie flinke huizen op zijn naam staan. Financiële transparantie ontbreekt. Zelfs financiële gegevens die verstrekt moeten worden volgens de regels van het christelijke keurmerk voor goede doelen dat zijn bediening heeft, worden achtergehouden.
In Nederland is het ondenkbaar dat mensen zo rijk kunnen worden van hun bediening. Het taalgebied is te klein om miljoenen boeken te verkopen en er zijn te weinig christenen in Nederland om zulke imperiums in stand te houden. Toch zijn er in Nederland ook genoeg die, naar onze standaard gemeten, zeer royaal leven van het prediken van Gods woord. Je vindt ze vooral aan de uiteinden van het charismatische en het reformatorische spectrum. Is dat zorgelijk?
De Bijbel laat duidelijk zien dat werkers in Gods koninkrijk van hun werk mogen leven. Hoeveel nodig is verschilt per situatie, maar we hoeven evangeliewerkers echt niet net boven de armoedegrens te houden.
Toch is er een verschil tussen leven van het evangelie en rijk worden van het evangelie. Als het je werkelijk gaat om het evangelie, dan wil je liever dat de giften en inkomsten van je bediening gebruikt worden om het evangelie verder te brengen, dan om jou en je familieleden van totaal onnodige luxe te voorzien. Het evangeliewerk mag geen melkkoe zijn. En hoe kun je preken tegen materialisme als je zelf je schatten op aarde verzamelt? Hoe kun je de armen binnen en buiten je gemeente dienen als er een onoverbrugbare kloof van welvaart tussen hen en jou is?
Bovendien corrumpeert rijkdom. Je begeeft je op geestelijk glad ijs als je als evangeliewerker bulkt van het geld. Net als macht, wordt rijkdom iets dat je wilt beschermen. Dat kan maar al te gauw tot morele compromissen leiden.
Als laatste moet het evangelie ‘goed nieuws voor de armen’ zijn. Een evangelie waar gewone mensen voor moeten offeren om leiders rijk te maken, is geen evangelie maar kapitalisme.
Bovenstaand artikel verscheen eerder op Zaut.org, een initiatief om een christelijk, actueel, profetisch en nuchter geluid te laten horen in Nederland. Klik hier om de website te bezoeken.
Praatmee