De inschrijfdatum na het tussenjaar van haar studie kwam dichterbij waardoor Marie-Liza moest kiezen. “Ik had altijd al een leuke klik met jongeren. Bijvoorbeeld in de kerk, met jeugdclubs en door op te passen. Zat er een groepje jongeren, dan paste ik er snel tussen. Met die doelgroep raak ik heel natuurlijk mee in gesprek.”

Al tijdens haar studie geeft Marie-Liza les. Nog even geen godsdienst, maar Nederlands. Hoe haar weg naar het middelbaar onderwijs verliep? “Het begon toen ik eerst de mavo en daarna de havo gedaan had. Ik deed een tussenjaar omdat het even welletjes was met studeren. Ik ging naar het buitenland, waar ik het ontzettend naar mijn zin had.” 

Het middelbaar onderwijs lonkte dus. Waarom koos je het vak godsdienst?
“Toen ik terugkeek op de afgelopen jaren, bedacht ik wat mij geïnspireerd had. Dat waren de lessen godsdienst. Van nature sta ik nogal voor mijn mening. Ik had een docent die in een rollenspel gesprekken organiseerde, waarbij ik de ‘christen’ moest zijn en anderen de ‘heidenen’. We hadden eindeloze discussies, die de docent aanstuurde. Het was niet de manier waarop hij lesgaf, maar de manier waarop hij met je omging.”

Wat is er belangrijk aan lesgeven, vind jij?
“Ik vind het erg mooi dat je kunt bijdragen aan het denkproces van een leerling. Je kan iets betekenen, raderen aan het werk zetten bij de leerlingen. En bij godsdienst komen leerlingen daardoor misschien wel dichter bij God.”

Kan dat door de les Godsdienst?
“In mijn ervaring snakken reformatorische jongeren naar een gesprek. Als ze ouder worden, vragen ze zich bijvoorbeeld af hoe ze christen op hun werk zijn. Toen ik op de middelbare school zat, hadden we een uitwisselingsproject met een moskee uit Rotterdam. Zij kwamen naar ons, wij naar hen. We hadden supermooie gesprekken, waar ik leerde dat we veel gemeen hadden, maar dat er dingen ook anders zijn. Samen, ook met de leerlingen aan wie je lesgeeft, kom je tot nieuwe inzichten.”

Samen? Leer je ook van hen?
“Zeker! Soms zegt een jongere opeens iets waar je van leert.”

Jij merkte dat het contact met de docent veel uitmaakte. Probeer je dat zelf ook?
“Het is wel een uitdaging. Er zijn zoveel verschillende soorten leerlingen. Toch probeer je het er met hen over te hebben hoe ze met hun medemens om kunnen gaan of waarom ze godsdienstlessen leren. Vroeger stond een docent voor kennisoverdracht. Een docent was een docent. Maar dat is anders geworden: leerlingen vinden het belangrijk en fijn dat je iemand bent voor hen.”

Hoe zie je jouw toekomst voor je?
“Eerst wil ik mijn opleiding afmaken en voltijds aan de slag kunnen. Het lijkt me prachtig om over God te praten en dingen die je dagelijks meemaakt in de lessen te verwerken. Lekker lesgeven en in oude, stoffige boeken duiken.”