Indrukwekkende rouwkaart van vriend zet ds. Arie van der Veer aan het denken
'Op de rouwkaart van mijn vriend staat op de voorkant de beroemde afbeelding van de verloren zoon die getroost wordt door zijn vader', schrijft dominee Arie van der Veer op zijn Facebook-pagina.
'De vader drukt zijn zoon stevig tegen zich aan. Herkenbaar. Zo hebben we als kinderen ook bij onze ouders troost gezocht. Soms kon je van verdriet nauwelijks praten en alleen maar snikken', vervolgt de EO-presentator. 'De handen van de vader op het schilderij zijn heel verschillend. Het lijken we een vrouwenhand en een mannenhand. Bewust door de schilder gekozen. Heeft hij soms gedacht dat God niet alleen onze vader wil zijn, maar dat Hij ons ook als een moeder wil troosten?!'
Allerlei gedachten komen bij Van der Veer naar boven. 'Niet alleen van getroost worden, maar ook van thuiskomen. En dan denk ik: Wim (de overleden vriend van Van der Veer, red.) is thuis en wij zijn allemaal nog onderweg. Of zijn we nog steeds niet op weg gegaan. Dat kan ook. Je leeft ver van huis. In den vreemde. (...) Het doet me ook denken aan de dood van Peter, onze zoon. Ook totaal onverwacht. Zij werden naar ‘huis
gehaald’.
Misschien dat daarom die zoon naar mijn gevoel zich huilend tegen de vader aandrukt. Hij is door het gebeuren als het ware overvallen. Weg te moeten zonder afscheid te nemen. Geen wonder dat je dan huilt. Om dan bij God uit te huilen en van Hem te horen dat Hij een ander plan met ons heeft. Hij laat hem uithuilen. Zo is onze Vader. Als een moeder.'
Praatmee