"Ik vermoed dus dat je in een overgangsfase zit in je persoonlijke ontwikkeling, die ook wel de “Sturm und Drang”-periode wordt genoemd en waarbij zich heftige schommelingen kunnen voordoen in de emoties en de persoon in kwestie nog op zoek is naar zijn identiteit en de bevestiging daarvan", constateert ds. H. Korving. "Ik weet natuurlijk heel goed dat er geen waar geloof is zonder gevoel, maar ik weet ook dat er gevoel is dat niet meteen een kenmerk is van genade en bovendien dat geloof en gevoel lang niet altijd samenvallen. Zou je ook eens na willen denken over de vraag of je wellicht het geloof teveel plaatst onder de beheersing van het gevoel?

Ik was eens als gastpredikant in Canada en verbleef in een pastorie. Vanuit het raam van de studeerkamer had je uitzicht op een hoge berg. De gastheer vertelde mij dat hij elke morgen uit het raam keek en dan zag hij die berg daar in de verte. Maar... het was ook wel eens mistig of bewolkt of zijn raam was beslagen. Dan zag hij niets van die berg. Betekende dat nu dat die berg er ineens niet meer was? Moest hij daar nu meteen aan gaan twijfelen? Welnee, na een poosje was het raam niet meer beslagen en de mist opgetrokken.

Probeer dat eens in gedachten te houden als je denkt aan de trouw van God die vaster staat dan de bergen (psalm 125). Bidt of Hij je oog verlicht en de nevels op doet klaren (psalm 119)", aldus de Urker predikant.