Sobere protestantse kerken: is de Reformatie te rigoureus geweest?
"Het is mij opgevallen dat de rooms-katholieke kerkgebouwen over het algemeen veel rijker gedecoreerd zijn dan (reformatorisch-)protestantse kerkgebouwen. Beelden en schilderingen ondersteunen mijns inziens juist de Bijbel. Is de Reformatie niet te rigoureus geweest in het verwijderen van beelden, schilderingen, kruisjes uit de kerk? Met andere woorden, zijn de kerkelijke gemeenten die het sola scriptura hanteren, in hun kerkgebouwen niet te sober oftewel te kaal geworden?", aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl.
"Protestantse kerken zijn inderdaad sober", geeft ds. W. G. Hulsman toe. "Daar heb je helemaal gelijk in. Het doet soms zelfs wat kaal en kil aan. In een rooms-katholieke kerk valt veel meer te zien. Boeiend om daar naar te kijken. Het kan echter ook afleiden. Die gebrandschilderde ramen met die Bijbelse voorstellingen zijn wel mooi, maar voegt dat echt iets toe voor het geloof? Al die heiligen die daar staan afgebeeld, helpt me dat?
Die kruiswegstaaties doen in zekere zin weldadig aan omdat ze de gekruisigde Christus centraal stellen. Echter, wanneer in de prediking Christus en Zijn kruislijden uitgeschilderd wordt (vergelijk Galaten 3:1), is dat niet veel meer? Dan horen we Christus ook spreken. Hoor hoe Hij bidt. Hoor de diepe klacht. Hoor de triomf als Hij zegt: “Het is volbracht.” Wanneer ik dat hoor, gaat het niet om de predikant maar om Christus. Hij wordt tot ons uitgebracht. Hij wordt mij als de grote Verlosser aangeboden.
Ter ondersteuning van het geloof is er echter in protestantse kerken op bepaalde momenten wel wat te zien, namelijk wanneer de doop of het avondmaal bediend wordt. Er kan bij het avondmaal zelfs iets getast en geproefd worden. In beide sacramenten staat het kruislijden van Christus centraal. Het wordt me daarin nabij gebracht wat Christus voor mij gedaan heeft", aldus de hervormde predikant uit Genemuiden.
Praatmee