De Heere God is blij met alle Hem welgevallige offers. Welgevallige offers zijn die offers die de geur van Zijn Zoon meedragen. Dat is het verschil tussen het offer van Kaïn en dat van Abel. Het offer van Abel zag vooruit op het ultieme en volmaakte offer van Jezus Christus. Het offer van Kaïn was een offer door hemzelf bedacht. Het offer van Kaïn was mensgericht, het offer van Abel was Godgericht.

In het Oude Testament lezen we verschillende malen dat de Heere niet zo blij is met de offers die ze de Heere aanbieden en de erediensten die ze houden. In Maleachi hoofdstuk 1 verwijt de Heere de Israëlieten dat sommigen van hen onvolmaakte offers geven en in hoofdstuk 2 is de Heere niet blij over de woordverkondiging. ‘Iedereen die kwaad doet, is in de ogen van de Heer goed’ is de kern van deze prediking. Kortom: zonde goed praten. “God begrijpt dat wel”, zo is de gedachte. In Jesaja 1 is het zo erg dat Hij liever heeft dat ze maar stoppen met hun erediensten, omdat Hij dergelijke diensten niet meer kan aanzien. Paulus roept ons op om het volk van God, Israël, op de punten waar ze de mist ingaan en zondigen niet na te volgen (1 Korinthe 10:11).

De geur van Christus
In het Nieuwe Testament wordt de kerk daar ook voor gewaarschuwd. Tegen de Korintiërs zegt Paulus dat hun diensten tot schade zijn (1 Korinthe 11:17). Tegen de gemeente van Efeze zegt de Heere Jezus Zelf dat als ze niet terugkeert tot haar eerste liefde Hij de kandelaar zal wegnemen (Openbaring 2). Dat is dan ook gebeurd. De gemeente te Efeze is opgehouden te bestaan. De gemeente in Laodicea (Openbaring 3) maakte er helemaal een potje van. Jezus staat in die gemeente buiten de deur.
In onze tijd is de Heere God blij met alle erediensten en lofoffers die Hem gebracht worden. Hebreeën 13 zegt het zo: ’Laten wij dan altijd door Hem een lofoffer brengen aan God, namelijk de vrucht van lippen die Zijn Naam belijden’ (vers 15). Maar alle offers moeten wel de geur van Christus dragen. De gemeente van Filadelfia deed dat nog wel, in alle zwakte, en toch spreekt de Heere een positief oordeel over deze gemeente uit. Volmaaktheid wordt straks in de hemel gevonden.

De Heere Jezus centraal
Over andere gemeenten spreekt de Heer minder positief of zelfs ronduit negatief. Niet alleen Laodicea krijgt kritiek, ook van de gemeente in Sardis zegt Hij dat ze de naam heeft dat het een levende kerk is. Maar in Gods ogen zijn ze dood.
In Nederland noemen verscheidene kerken en gemeenten zich wel Filadelfia, maar ik ken geen kerk die zichzelf Laodicea noemt. Ze zijn er vast en zeker van, ook al hebben ze een andere naam gekozen. Waar Jezus niet centraal staat daar is ook de geur van Christus niet en deze kerken komen niet tot eer van de Heere samen.
Te vrezen valt dat de Heere God blij is dat deze gemeenten niet meer kunnen samenkomen. Hij kon hun samenkomsten niet meer aanzien.

Tot Zijn eer samenkomen betekent dat de liederen en preken over Hem gaan. Een goede toets is wanneer de eredienst is afgelopen. Zeggen we dan met de discipelen ‘we hebben de Heere gezien’? (Johannes 20:25).

Het coronavirus en vooral de maatregelen van de overheid geven veel stof voor discussie. Voor christenen is Job een goed voorbeeld. Job wist niet of alles wat hem overkwam van de satan of van God kwam. Maar Job maakte de juiste keuze. Hij nam alles aan uit de hand van God.

We leven in de eindtijd en we weten dat satan meer dan ooit rondgaat als een brullende leeuw en als een engel van het licht. Wij weten ook dat de antichrist zich klaarmaakt en dat antichristelijke organisaties hun kans grijpen. Maar wij weten ook dat God regeert en dat Hij boven alle machten en overheden staat. Laten we het coronavirus gewoon over ons heen komen en wachten we tot het moment dat alles weer normaal wordt? Nee, laat de kerk in Nederland deze tijd gebruiken om zich te bezinnen of we niet te maken hebben met een oordeel van God over de kerk/gemeente.

De verboden kerk
Een kleine twintig jaar geleden waren we met een groepje christenen, georganiseerd door Open Doors, naar China gegaan om Bijbels te brengen.
Tijdens deze reis bezochten we een eredienst. Onze reisleider bracht ons daar naartoe. We zouden de locatie zelf niet kunnen vinden. Het lag wat achteraf in een niet al te nette buurt. Het bleek een woonhuis te zijn. Binnengekomen was het mudvol, alle stoelen waren bezet. Ook op de trappen zaten mensen. Een christenvrouw speelde op een oude piano. Er werd gezongen en er werd door de voorganger het Woord verkondigd (voor ons af en toe vertaald in het Engels). Dat was een eredienst die de geur van Christus verspreidde. Er was geen speciale verlichting, er speelde geen muziekgroep, er was geen kinderprogramma, er was geen podium, er was geen parkeerplaats. Natuurlijk was dit alles ingegeven uit nood. In China (en andere landen) weten ze echt wel wat vervolging is. In China en andere landen is een eredienst bijwonen niet zonder risico en toch komen de gelovigen daar met volharding samen. Zij zijn het al jaren gewend om samen te komen, ondanks het verbod van de overheid. Alleen kerken die spreken zoals de overheid dat graag ziet, mogen ‘erediensten’ houden.

Huiskerken!
Naar ik geloof staat de kerk in Nederland op een kantelpunt. Bijbelgetrouwe christenen ervaren al langer vervolging en deze zal snel toenemen. Er zijn nu al sprekers die na een door en door Bijbelse preek niet meer voor een volgende prediking worden uitgenodigd. Het woord uit Efeze waarin we lezen dat het huwelijk tussen man en vrouw een beeld is van Christus en Zijn gemeente is voor veel christenen een veel te enge gedachte. We zien een toenemende onverdraagzaamheid ten aanzien van talloze andere Bijbelse standpunten. Deze onverdraagzaamheid komt van binnenuit en van buiten de kerk. De burgemeester van Amsterdam die een gemeente aanspreekt zal geen uitzondering blijken. En zo moet het volgens de Schrift in de eindtijd waarin wij nu leven ook gaan. ’Wie onrecht doet, laat hij nog meer onrecht doen. En wie vuil is, laat hij nog vuiler worden. En wie rechtvaardig is, laat hij nog meer gerechtvaardigd worden. En wie heilig is, laat hij nog meer geheiligd worden’ (Openbaring 22:11).

Meer een organisme
Niet alleen corona doet de kerken sluiten, ook het wereldse denken van overheden en sommige kerken zal de Bijbelgetrouwe kerk van Christus ondermijnen en op termijn verbieden. De tijd komt eraan dat de kerk in Nederland weer moet gaan samenkomen zoals het begon. Samenkomen in huizen. De eerste christenen in Europa kwamen samen in een huis. Dan wordt de kerk weer meer een organisme dan een instituut. Wat houdt ons nu tegen om, net als in vervolgde landen, in kleine kring in huizen samen te komen en met elkaar te bidden, een paar lofliederen te zingen en iets uit Gods Woord te delen. Is er geen Bijbelleraar, dan lezen we eenvoudig een paar psalmen en andere Bijbelgedeelten en bidden we om een leraar die een volgende keer het Woord kan uitleggen.

‘Coronaproof’ samenkomen
Een huisgemeente is meer ‘coronaproof’ en is van nature meer bestand tegen vervolging. Ja, huiskerken lopen ook risico’s maar die worden met elkaar gedragen. Dit alles begint met het besef in welke tijd wij nu leven. Maar het belangrijkste is onze liefde tot de Heere Jezus en vooral ons verlangen om Hem met elkaar te willen dienen, dwars door verdrukkingen heen.

Frits Boekhoff is directeur van Het Zoeklicht.