'Ik ben niet bang om onbekeerd te sterven en daar schaam ik mij voor'
"De dominee vroeg in een preek: “Lig je weleens wakker omdat je bang bent?” Toen dacht ik: nee nooit. Ik schaam me er zo voor. Vanaf dat moment begon ik er over na te denken hoe dat kan. Ik ga de dagen smekend, biddend en roepend door. Ik weet dat ik bekering nodig heb, maar dat daar de Heilige Geest voor nodig is. Dat ik het niet verdiend heb. Daarom kan en durf ik haast ook niet te geloven dat God mij dat verlangen heeft gegeven", zegt een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl.
"Niet de ervaren bangheid is bepalend of je bekeerd bent, ook niet of je precies weet dat God in je leven begonnen is", antwoordt C. A. Hoekman, ouderling binnen de Gereformeerde Gemeenten. "Doorslaggevend is of je mag geloven dat de Heere Jezus Christus ook voor jouw zonden leed en stierf, in jouw plaats. Je hebt Gods toorn verdiend en... je krijgt Gods ontferming. Want geloof het met heel je hart, nooit zal de Heilige Geest een zondaar biddend en zoekend maken, om ze dan in hun smeken, bidden en roepen los te laten. Het liefste werk van de Heilige Geest is zondaren tot de Heere Jezus te brengen. Daar is Gods Woord vol van. Kun je één zondaar in de Bijbel aanwijzen, die tot Jezus vluchtte en werd afgewezen?
Stop er mee om te weten te komen of God ook in jouw leven begonnen is, dat verlamt je. Gods Woord wijst een heilzamer weg. Hoe? Wanneer je als een zondares, door het geloof, mag schuilen achter het bloed van de Heere Jezus. Niet jouw werken brengen je tot God, maar Zijn verzoenend lijden en sterven. En alleen aan Zijn voeten krijg je antwoord op je vraag, zo’n heerlijk antwoord, dat je aanbidding van Hem en verwondering over Hem overhoudt.
Leg je aan Jezus’ voeten neer. Als die blinde man uit Jericho in Lukas 18. Hij hoorde dat Jezus voorbijkwam. Dat gaf hem hoop op redding. Zijn enige hoop, want niemand kon hem helpen, dan alleen Jezus. Hoor je hem roepen? Jezus, Gij Zoon van David, ontferm U over mij! De voorbijgangers bestraften hem om hem het zwijgen op te leggen. Val Jezus niet lastig, denk je dat Hij naar jou luistert? Daar ben je te onbelangrijk voor. Maar... hij riep zoveel te meer: Zoon van David, ontferm U over mij! Hij laat zich door de hele wereld en ook door zijn eigen geweten niet tegen houden. Hij moet bij Jezus zijn.
Wat denk je van deze Jezus? Is Hij geschikt voor jou? Hoor je Zijn nodiging? Breng hem tot Mij. Kom tot Mij! Hoe? Zoals je bent. Met al je vermoeidheid en belastheid en Hij zal je rust geven. Jezus, Jezus alleen. Bij Hem ben je stil en verwonderd over zijn onverdiende ontferming. Genade zo verbazingwekkend groot. Voor mij. Ik weet dat ik blind was, maar nu zie ik (Joh. 9:25). En terstond werd hij ziende, en volgde Jezus op de weg. Ga je mee?", vraagt de ouderling.
Praatmee