Hoe lang nog?
Ik blijf me verbazen. Sinds 1 juli zijn de Wallen en de seksindustrie weer open en zijn prostituees weer aan het werk. Tja, zo noemen we dat: gewoon weer aan het werk. Net zoals in de horeca of bij de sportscholen kan iedereen met wat extra maatregelen gewoon weer aan de slag.
Alsof er niets gebeurd is draait de seksindustrie weer. Ook de cijfers die we in de sector zien draaien dus weer: van alle slachtoffers van mensenhandel werkt 60% in de prostitutie. Bijna 75% van de prostituees krijgt te maken met fysiek, psychisch of lichamelijk geweld. Vrouwen die op de Wallen werken krijgen te maken met vernederingen, geschreeuw en ander respectlos gedrag. Meer dan 40% van de vrouwen die onze hulp vroegen tijdens de coronacrisis willen helemaal niet terug maar hebben, voorlopig, geen alternatief.
Gewoon werk? Ik dacht het niet. Wij zien op de Amsterdamse Wallen, in clubs, escort en thuisprostitutie overal in het land gedwongen prostitutie en mensenhandel. Vrouwen die worden gedwongen dit werk te doen door fysiek of psychologisch geweld, schulden of chantage. Hun levens worden compleet verwoest. Wij zien dagelijks de negatieve gevolgen hiervan; vrouwen die worstelen met hun identiteit en lichamelijke en psychische trauma’s. Het is gemakkelijk om in deze sector aan de slag te gaan maar, zelfs voor hen die zelfstandig instapen, kost uitstappen veel tijd, energie en vooral moed.
Hoe lang kijken we nog weg? Hoe lang doen we net alsof dit gewoon is? Het raakt mij diep als vrouwen juist in ons land, waar kernwaarden als vrijheid en gelijkwaardigheid centraal staan, gedwongen moeten werken in de prostitutie. Vrouwen afkomstig van over de hele wereld en uit Nederland zelf worden al jarenlang onder onze wetgeving en in onze samenleving slachtoffer van mensenhandel, prostitutie en geweld. We willen en mogen dit onrecht niet langer negeren. Het is tijd om op te staan en ons uit te spreken.
We hebben het de laatste tijd veel over het ‘nieuwe normaal’. Ik hoop dat we de seksindustrie nooit als normaal gaan zien. Laten we voor een ander nieuwe normaal gaan: een samenleving waarin mensenhandel en gedwongen prostitutie niet langer wordt getolereerd en we survivors alle hulp geven die zo hard nodig is.
Simone Schoemaker houdt zich namens THDV bezig met communicatie en fondsenwerving. Bovenstaand artikel verscheen eerder op de website van THDV.
Praatmee