'Mijn man wil niet naar de kerk en kan vreselijk woedend worden'
"Ik ben een kleine 10 jaar getrouwd en heb nu kleine kinderen met mijn man. Maar mijn man is heel erg veranderd op veel gebieden. We begonnen zo mooi en goed samen als christelijk koppel. Maar nu... Als ik doe en zeg wat hij wil gaat het goed, kan hij lief zijn naar mij en de kinderen en lijkt alles prima. Maar hij heeft vreselijke momenten", aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl.
"Hij wil niet meer naar de kerk", vervolgt de vrouw. "Met mijn man bid ik nooit meer omdat hij dat echt niet wil. Ik kan de kinderen niet geven wat ik denk dat ze nodig hebben, ik maak hem blijkbaar ongelukkig en mijn eigen familie kan ik nauwelijks meer zien of spreken. Hulp wil hij niet en ik mag ook geen hulp voor mezelf zoeken of iets met iemand bespreken. Ik weet soms niet meer wat ik nog kan doen."
Ds. C. J. Droger geeft advies. "Als je man een goed en rustig moment heeft, moet je tegen hem zeggen dat het zo niet meer verder kan. Voor hem niet, voor jou niet en voor de kinderen niet. Hier gaan jullie allemaal aan kapot. Je stelt aan hem voor dat je een afspraak met de huisarts gaat maken voor een gesprek met zijn drieën. Aan de assistente van de huisarts geef je aan dat het een wat langere afspraak moet worden, omdat je veel met de dokter te bespreken hebt. De kans is groot dat je man dit gesprek niet wil of niet meewil naar de huisarts. Dan ga je alleen. Je laat je door hem niet tegenhouden. De nood is zo hoog dat hier echt iets aan gedaan moet worden.
De tweede stap is dat je een ambtsdrager in vertrouwen neemt. Dat kan jullie dominee zijn (als jullie die hebben) of een wijkouderling. Probeer ook weer met zijn drieën in gesprek te gaan. Wil je man niet, dan doe je het alleen. Jullie hebben ook pastorale zorg nodig. Wellicht dat een ambtsdrager overwicht op je man heeft. De ambtsdrager kan het pastorale en geestelijke deel van de hulpverlening voor zijn rekening nemen, een psycholoog het psychische deel. En ook oog hebben voor het psychisch welzijn van jullie kinderen.
Jullie zitten in zwaar weer en je hebt daar uiting aan gegeven. Nogmaals, goed dat je dat gedaan hebt. Nu biddend een weg zoeken naar heling en herstel. Je weet wat het huwelijksformulier zegt: ook als wij het allerminst verwachten, kan God ons helpen. Kijk maar naar de bruiloft in Kana (Joh. 2)", geeft de christelijke gereformeerde predikant uit Vlaardingen mee.
Praatmee