Rowling, zelf ooit het slachtoffer van seksueel geweld, ziet hierin terecht een bedreiging voor de positie van vrouwen. Zij ontkent niet het probleem van genderdysforie noch de mogelijkheid van transgenderidentiteit, maar stelt wel ter discussie dat iemand met alle uiterlijke kenmerken van een man, als vrouw erkend en behandeld moet worden.

Rowling wordt rabiaat aangevallen op de sociale media, uitgescholden voor transfoob, haatzaaier en erger. Ze wordt ‘sociaal verbannen’. Het getuigt van moed dat zij bij haar goed onderbouwde standpunt blijft. Het gaat dan ook om een heel fundamentele zaak.

Rowling is niet de enige vrouw die in de problemen raakt over dit onderwerp. In de VS werd Julia Beck, een lesbienne, uit haar positie van voorzitter van een LHGTB-commissie van de stad Baltimore gezet op grond van ‘transfobie’. Haar doodzonde? Zij stelt dat alleen biologische vrouwen lesbisch kunnen zijn. Er zijn mannen in de VS die verklaren vrouw te zijn en zich vervolgens identificeren als lesbisch. Hoe je ook aankijkt tegen homoseksualiteit, het is begrijpelijk dat lesbiennes dit kunnen ervaren als aanval op hun identiteit.

Op 28 januari beargumenteerde juriste Caroline Franssen in een opinieartikel in Trouw dat de voorgestelde aanpassing van de wet op genderidentiteit de veiligheid van vrouwen in gevaar brengt. Ook zij werd onredelijk fel aangevallen en ‘transfobe retoriek’ verweten. De ‘correcte antwoorden’ staan van tevoren vast, al is er geen goede wetenschappelijke onderbouwing. Kritische vragen zijn verboden als ‘verkeerd denken’. We zijn overgeleverd aan de tirannie van de genderideologie.

Deze wetgeving nodigt uit tot misbruik. In het Verenigd Koninkrijk wordt een toename van zelfverklaarde transgenders onder mannelijke gevangenen geconstateerd. Als vrouw kunnen zij aanspraak maken op privileges en overplaatsing naar een vrouwengevangenis, terwijl zij biologisch totaal mannelijk blijven. Is dit eerlijk tegenover vrouwelijke gevangenen?

In de VS lopen rechtszaken in verband met jongens die als transgender deel willen nemen aan meisjessportcompetities. En wat te denken van toegang tot vrouwenruimtes? De vele misbruikschandalen van de afgelopen jaren, ook in de sport, bewijzen dat meisjes reden hebben zich kwetsbaar te voelen.

In de genderideologie is geen enkele ruimte voor gewetensvrijheid. Deze ideologie wordt ons nu door ‘correct-denkende beleidsmakers’ dwingend opgelegd. Zo’n ingrijpende en fundamentele verandering in de samenleving rechtvaardigt toch minstens een maatschappelijk debat. Maar zo’n openlijke discussie wordt a priori als ‘transfoob’ en ‘haatzaaiend’ uitgesloten en gecriminaliseerd. Anders-denken wordt niet langer getolereerd.

Bovenstaand artikel verscheen eerder op Zaut.org, een initiatief om een christelijk, actueel, profetisch en nuchter geluid te laten horen in Nederland. Klik hier om de website te bezoeken.