Angsten hebben volgens Koster bijna altijd te maken met de dood: angst voor vreemdelingen of vluchtelingen, angst voor terroristische aanslagen of angst voor het coronavirus. Ook zijn er mensen die bang zijn om afgewezen te worden. Zij hebben het gevoel er niet te mogen zijn en voelen zich als mens ‘doodverklaard’. "Angst werkt geestdodend en verlammend", legt de schrijver uit. "Zij werkt in het ergste geval de totale passiviteit in de hand. Hoop daarentegen schept leven en doet bewegen. Zij nodigt uit tot activiteit. Zij geeft mensen zin in de toekomst."

Op welke manier merk je dan dat God moed en hoop geeft in ruil voor jouw angst?
"Je ziet dat er in de kerk letterlijk mensen hun zorgen bij het kruis, bij God brengen. Ze schrijven hun zorgen, problemen en verdriet bijvoorbeeld op een papiertje, om die vervolgens voor in de kerk te deponeren. Dit is een mooie symbolische weergave van hoe wij onze angsten aan God kunnen geven door Jezus. Het helpt je dan om het letterlijk van je af te schrijven. Er ontstaat ruimte die God vult met hoop en moed. Schrijven is voor mij ook een manier van verwerken, zo schrijf ik mijn ervaringen met gevoelens van me af. Dat is zegen. Want ik ben dan voortdurend met God en met zijn Woord bezig."

"Hoop is de troostende gedachte dat Jezus ooit alles weer goed zal maken, of het nu gaat over het genezen van het virus of over andere zaken. Er zal een weg zijn uit elke situatie, dit is verlossing. Hoop is iets wat we ontvangen van God, het is iets geestelijks. Moed is meer menselijk. Het is de kracht om te leven met alle gevaren en uitdagingen die het leven met zich meebrengt."

"Hoop en liefde hangen met elkaar samen. Als de liefde van God in je hart wordt uitgestort krijg je weer hoop en daarnaast ook de moed om door te gaan en uit te stappen. Je zal dan niet meer in een hoekje angstig ineen duiken. Dan zal je opkomen voor jezelf, waar je in gelooft en voor de ander. Moed en hoop geven je de kracht om door Gods liefde uit te gaan van het positieve. Jezus wordt ook wel de ‘hoop der heerlijkheid’ genoemd in de brief aan de Kolossenzen. Hij is de Hoop met een hoofdletter."

Met wie bespreek jij jouw angsten?
"Het helpt om over angst te praten. Dit kan met mensen om je heen, God of personen in de Bijbel. Hierdoor kunnen angstgevoelens verminderen. Toen ik mijn vader op jonge leeftijd verloor, vond mijn moeder het zelf lastig om erover te praten en hierdoor kon ik ook niet met haar praten over het verlies. Ik heb best wel veel vragen die onbeantwoord zijn gebleven. In 2012 is zij op 62-jarige leeftijd overleden. Pas vroeg ik mij af hoe ik eigenlijk afscheid had genomen van mijn vader. Er is nu niemand aan wie ik dat kan vragen."

"Delen zorgt ervoor dat je met je angst kunt dealen. Daarom zitten er ook gespreksvragen in het boek, zodat je over elk hoofdstuk met anderen door kan praten. Dit kan met een goede vriend of vriendin, je huiskring of misschien wel je partner. Ik ga ook in gesprek met mensen in de Bijbel over de dingen die ik mee maak, maar het helpt ook zeker om met mensen van nu over angst te spreken."

In je boek schrijf je over Gods liefde als antwoord op angst. Kan je dit uitleggen?
"Liefde en angst kunnen niet in één huis wonen, ze kunnen niet in één hart bestaan. Wanneer Gods liefde in jouw hart is, dan kom je tot rust en is er geen plaats meer voor angst. Je gaat dan van angst naar diepe rust en vrede. Die liefde moet aangeboord worden, die ligt niet altijd zomaar voor het oprapen. Op de momenten dat je onrust ervaart in je gedachten mag je weten dat er diep in jou, diep in je hart een basis is gelegd die gefundeerd is in God zelf. Aan de oppervlakte kan het behoorlijk stormen."

"Het geloof blijft vaak heel algemeen. In mijn jeugd hoorde ik heel vaak de tekst uit Johannes 3:16. ‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’ Op een gegeven moment heb je dit zo vaak gehoord dat het je niet zoveel meer zegt. Ik dacht heel lang: oké, dus God heeft de wereld lief. Natuurlijk vertaal je dit ook wel naar dat God ook jou als individu lief heeft gehad, maar je hebt het nodig om dat persoonlijk te ervaren. Je wil Jezus' offer op jezelf kunnen betrekken."

Welk antwoord geeft de Bijbel op angst?
"We zien een voorbeeld van angst en rust in de Bijbel bij het verhaal van de storm op het meer. De discipelen waren vissermannen die wel wat stormen gewend waren. Maar in een geestelijke, diepe storm gingen zij kopje onder. Ze zien namelijk Jezus, de meest liefdevolle en meest betrokken persoon ooit, aan voor een spook."

"In een ander verhaal lezen we dat Jezus door een storm op het water naar de boot van de discipelen toeloopt. Petrus neemt letterlijk een stap in geloof en stapt op het water om naar Jezus toe te lopen. Met Jezus loopt hij over zijn angsten heen. Wanneer hij zich weer richt op de golven, de angst, begint hij te zinken. Dan gaat het niet meer. Op dat moment heeft hij de uitgestrekte hand van Jezus nodig en die ontvangt hij dan ook. Jezus wijst je niet af als je angstig bent, Hij geeft je een hand. Je mag die stormen ook met Hem delen en Hem daarover vertellen. Het is opvallend dat de persoon die uit durft te stappen ook de persoon is die door het water heen zakt."

"Aan de oppervlakte ben ik inderdaad wel eens bang, maar diep in mijn hart weet ik dat het goed zit. Ik weet dat God van mij houdt, hij heeft mij lief. Jezus is voor mij gestorven en leeft voor mij en in mij. Daardoor mag ik mijn angsten, die vaak oppervlakkig, maar toch ook structureel zijn en soms zomaar weer boven komen drijven, relativeren. Ik weet dat Gods liefde er is om mijn angsten te verdringen en mij diep van binnen rustig te maken." 

Hoe helpt Gods liefde ons als wij angst tegenkomen op onze levensweg?
"Van binnen ervaar je God niet altijd. Toch weet je wel dat God van je houdt. Dat is puur theoretisch, maar deze gedachte kan je helpen in hoe je je voelt en je gevoelens veranderen. In een onrustige periode kunnen gedachten soms zijn beloop met mij gaan. Dat heeft te maken met depressieve klachten waar ik soms last van heb. Dan denk ik over heel veel dingen niet meer positief, maar als ik me daar bewust van ben, helpt dat onwijs. Ik praat er ook met mijn vrouw over en dan helpt zij mij bij het relativeren van deze gedachten. Ik geloof ook dat God mij door anderen wil helpen en tegemoet komt."

"Veel mensen zijn angstig voor de dood. De vraag: 'Hoe kom ik de aarde door?' Is misschien wel belangrijker dan: 'Hoe kom ik in de Hemel?' Je bent hier niet alleen op de aarde. In je broeders en zusters komt Christus je tegemoet. Als pelgrims zijn we onderweg. Mijn vrouw zong een lied hierover op onze bruiloft. Je helpt elkaar op je levensweg, soms schiet je erin tekort. Als pelgrims zijn we onderweg naar het land van  de levenden, in moeilijke en makkelijke tijden. Onderweg hebben we elkaars hand hard nodig."

"Een mens wordt niet geboren om te sterven. Mensen zijn geschapen om een eeuwig leven met God te hebben, maar zo is het niet gelopen. We zijn gemaakt om te leven met Jezus. Helaas hoort de dood en de angst voor de dood erbij hier op aarde, maar toch ook weer niet: de dood is de laatste vijand die overwonnen moet worden. Dat deed Jezus en dat zal Jezus opnieuw doen, wanneer Hij alles nieuw zal maken. Ik denk dat we angst, ons gevoel, kunnen ervaren mét Jezus. Jezus weet hoe het is om de dood door te gaan. Hij weet hoe het is om bang te zijn voor de dood. We moeten het sterfelijke aanvaarden. We moeten accepteren dat er een moment zal zijn dat we er niet meer zijn, maar Jezus is daar wel. Hij is door alle angst, pijn en zelfs de dood heen gegaan. Met Hem kan je de dood van jezelf en van anderen geloof ik beter aanvaarden."