Ex-coronapatiënt Jeanette: "Ik dacht: 'Als ik dan moet sterven, is het goed'"
"Gods nabijheid kwam in het ziekenhuis terug, daardoor was ik niet bang", vertelt voormalig coronapatiënt Jeanette (56). Aan Eva vertelt ze over haar diagnose en herstelperiode. "Ik besefte: 'God is erbij. Als ik dan moet sterven, dan is het goed.'"
Als astmapatiënt besloot Jeanette na een van de eerste persconferenties van Rutte het zekere voor het onzekere te nemen en thuis te gaan werken. Nadat zij door haar huisarts met een griepje naar huis was gestuurd leek Jeanette in eerste instantie wat op te knappen. "Na het weekend kwamen de symptomen weer terug." In een koude 'coronatent' bij het ziekenhuis bleek dat haar zuurstofwaarde in het bloed veel te laag was. Jeanette werd opgenomen en aan het zuurstof gelegd. De opname en diagnose waren 'niet fijn', maar tijdens haar opname voelt ze zich gedragen door God. "Het was corona. Dat was wel even slikken."
Jeanette put kracht uit herinneringen aan kloosterretraites. "Door de gebedsmethode die ik daar leerde veranderde mijn stille tijd. Ik leerde dat God juist spreekt in de stilte. Eerst twijfelde ik aan wat er tot mij kwam in die stilte, maar later op de dag werd dat dan toch weer bevestigd. Ik schreef elke dag op wat naar me toekwam. Nu kan ik lezen wat God toen tegen mij heeft gezegd, daar kan ik op terugvallen."
De artsen besloten te behandelen met malariapillen, omdat dit mogelijk kon helpen tegen het virus. "Het was zo naar. Ik heb het drie van de vijf dagen volgehouden, ik voelde me zo beroerd. Maar ik besefte ook: God is erbij. Als ik dan moet sterven, dan is het goed. Dat gaf zo'n diepe kracht. Gelukkig ben ik genezen."
Praatmee